Seks en je drive om in leven te blijven
Reageren mensen op gevaar door meer seks te hebben? We hebben allemaal gehoord dat het geboortecijfer ongeveer negen maanden na een ramp lijkt te stijgen. Er zijn veel persberichten over een toename van het aantal geboorten negen maanden na de stroomstoring in New York City in 1965, na de bomaanslag in Oklahoma City in 1995 en ook na 9-11. Meer recentelijk zijn er talloze rapporten geweest, de meest uitgebreide in de Orlando Sentinel (7 juni 2005), van een “geboortebult” in verband met de orkanen die Florida in 2004 teisterden.
Vanuit strikt wetenschappelijk oogpunt is er altijd enige twijfel geweest of deze gegevens wel kloppen. Een recent onderzoek onder leiding van Richard Evans van de Universiteit van Texas in Austin levert echter overtuigend empirisch bewijs door systematisch geboortecijfers te bestuderen na stormadviezen. Deze onderzoeksgroep verkreeg stormadviesgegevens van het National Hurricane Center van de Amerikaanse National Weather Service van 1995 tot 2001. Met deze gegevens konden ze de intensiteit van het uitgezonden stormadvies identificeren. Geboortegegevens werden ook verzameld uit het National Vital Statistics System van het National Center for Health Statistics. Deze gegevens werden negen maanden later rechtstreeks gekoppeld aan geboortecijfers in het hele land.
De onderzoeksgroep vond een positief effect op de daaropvolgende geboortecijfers in het hele land voor een tropische storm “watch” of een orkaan “watch”. Het effect op de geboortecijfers was echter negatief als het advies niet alleen een “horloge” was, maar een serieuzere waarschuwing, voor een tropische storm of een orkaan. In een waarschuwing is de kans groot dat deze mensen direct zijn getroffen door een zware storm.
De voor de hand liggende conclusie is dat mensen die de bedreiging van een ramp druk bezig met het initiëren van een babybuil. Maar als mensen de ramp daadwerkelijk meemaken en hun leven wordt verstoord, hebben ze minder kinderen. En als de bult afneemt, lijkt het vrij waarschijnlijk dat mensen daadwerkelijk minder seks hadden toen ze de catastrofe direct meemaakten.
De auteurs van dit artikel geven verklaringen voor hun bevindingen. Ten eerste, wanneer mensen een stormhorloge ervaren, brengen ze meer tijd thuis door en hebben ze dus meer kans om seks te hebben. Bovendien, wanneer deze mensen extra tijd hebben om thuis door te brengen, hebben ze misschien geen normale anticonceptie tot hun beschikking en gaan ze minder snel naar buiten om anticonceptie te kopen als er een weeradvies is. Ten slotte concluderen de onderzoekers dat stellen die een serieuzere waarschuwing ondergaan, minder snel seks hebben omdat ze bang zijn dat hun tijd zal worden besteed aan de wederopbouw na de ramp.
De auteurs van dit artikel gaan niet in op meer psychologisch gefundeerde verklaringen voor seksueel gedrag tijdens een ramp. Er wordt al lang gespeculeerd dat mensen de emotionele en fysieke intimiteit van seks opzoeken als ze zich kwetsbaar of zelfs bedreigd voelen. Er is enige wetenschappelijke ondersteuning voor de theorie dat mensen emotionele banden kunnen zoeken wanneer ze met gevaar worden geconfronteerd. Er is bijvoorbeeld gemeld dat het huwelijkscijfer dramatisch is gestegen na 9-11.
Andere onderzoekers stellen dat de motiverende factor die ten grondslag ligt aan deze drang om seks te hebben bij confrontatie met gevaar, simpelweg verband houdt met de drang om nakomelingen te krijgen. De technische term die wordt gebruikt om situaties te beschrijven waarin mensen een aanzienlijk niveau van gevaar ervaren, is ‘sterfte in het oog’, of, eenvoudiger gezegd, een verhoogd bewustzijn van het feit dat we niet eeuwig zullen leven.
In een recent artikel rapporteren Arnaud Wisman en Jamie Goldenberg dat de opvallendheid van sterfte bij mannen wordt geassocieerd met een toegenomen verlangen naar nakomelingen, maar niet noodzakelijkerwijs bij vrouwen. Het feit dat mannen consequent een toegenomen kinderwens rapporteren wanneer ze nadenken over hun eigen sterfelijkheid, wordt verklaard door de auteurs die stellen dat mannen het nageslacht zien als een relatief goedkope manier om enig gevoel van overleving te verzekeren en ook om een groter gevoel van betekenis te krijgen in hun leven. leven. Hoewel vrouwen aantoonbaar waarde hechten aan het gevoel van overleven op de lange termijn en het gevoel van betekenis dat kinderen tot leven brengen, is het krijgen van kinderen een veel duurdere propositie voor vrouwen dan voor mannen (bijvoorbeeld lichamelijke zorgen, langdurige zorg, enz.).
Ter ondersteuning hiervan ontdekten de auteurs dat vrouwen die het stichten van een gezin zien als consistent met carrièresucces, een sterke relatie vertonen tussen verhoogde mortaliteit en kinderwens. Dat wil zeggen, vrouwen die denken dat het hebben van een gezin hun carrière niet schaadt, vertonen dezelfde relatie die mannen laten zien tussen geconfronteerd worden met een bedreiging en kinderwens. Vrouwen die denken dat het krijgen van kinderen een negatieve invloed zal hebben op hun carrière, vertoonden echter niet dezelfde relatie tussen het opvallende karakter van de sterfte en het verlangen naar nakomelingen. Vrouwen die veel waarde hechten aan hun carrière en die geloven dat het hebben van een gezin hun carrière schaadt, hebben ongetwijfeld een factor die hun kinderwens vermindert wanneer ze worden geconfronteerd met hun eigen sterfelijkheid.
Dus, waar laat dit ons allemaal? Het lijkt vrij duidelijk dat er een sterk verband bestaat tussen geconfronteerd worden met een gevoel van gevaar – op voorwaarde dat er geen direct fysiek gevaar is – en een toename van het verlangen naar seks. Dit blijkt uit de stijging van zowel het huwelijkscijfer als het geboortecijfer na tijden waarin er waarschijnlijk een wijdverbreide mortaliteit is opgetreden (bijv. 9-11, orkaanhorloges). De redenen voor dit verband tussen gevaar en een toegenomen verlangen naar seks zijn niet zo duidelijk. Sommige mensen beweren dat het verband houdt met de omstandigheden die verband houden met de gevaarlijke situaties. In zulke tijden worden normale routines vaak onderbroken en komen koppels uiteindelijk samen zonder de juiste anticonceptie. Andere mensen zien het verband tussen gevaar en seks als een weerspiegeling van de aangeboren behoefte van mensen aan emotionele veiligheid in tijden van gevaar. Weer anderen zien een duidelijke drang om meer nakomelingen te krijgen als de motiverende factor die sekspraktijken en gevaarlijke situaties met elkaar verbindt.
Wat doen? jij think best verklaart waarom mensen meer seks hebben als ze met gevaar worden geconfronteerd?
1. Ik koop hier niets van. Mensen hebben geen verandering in geslachtsdrift in verband met gevaar.
2. Er zijn logische redenen waarom het lijkt alsof mensen meer seks hebben in gevaarlijke situaties, zoals koppels die meer tijd samen doorbrengen als er een ramp is.
3. Mensen hebben behoefte aan meer intimiteit als het bedreigend is, en daarom hebben ze meer seks als er een verhoogd gevoel van gevaar is.
4. Mensen die gevaar ervaren zijn meer gedreven om zich voort te planten.
5. Een combinatie van 2, 3 en 4.
