Waarom lijken vrouwen allemaal grotere mannen te willen?
Als je naar de stellen om je heen kijkt, zie je dat de meeste mannen langer zijn dan hun vrouwen. Dit is niet zomaar een toeval, en het is ook niet zo simpel als langer is beter, hoewel het onderzoek wel enige voorkeur aantoont voor langere mannen. Wat interessant is, is hoe vrouwen lengte gebruiken om hun aantrekkingskracht op mannen te meten. Het blijkt dat lengte, net als veel andere factoren, afhangt van het individu – hun eigen fysieke kenmerken en wat ze zoeken in een partner.
Waarom langere mannen?
Laten we eerst beginnen met de neiging van vrouwen om langere mannen te prefereren, aangezien dit een algemene verwachting is. Aangezien mannen gemiddeld langer zijn dan vrouwen, zou je kunnen verwachten dat de meeste vrouwen toevallig langere mannen zouden krijgen. Onderzoekers ontdekten echter dat van de 720 paren in hun onderzoek er slechts één bestond uit een langere vrouw en een kortere man (Gillis & Avis, 1980). Dit was een veel kleiner percentage dan bij toeval verwacht, wat aantoont dat er enige selectieve voorkeur is voor langere mannen.
Er wordt ook opgemerkt dat lengte een “mannelijk” kenmerk is. Langere mannen kunnen worden gezien als dominanter en assertiever (Melamed, 1992). In evolutionaire termen zou een grotere man in staat zijn geweest om meer bescherming te bieden aan hun nakomelingen, grotere genetische kwaliteiten te hebben om door te geven aan hun toekomstige kinderen, en zou dus een grotere sociale status kunnen krijgen. In lijn met dit idee dat lengte een indicator is van goed evolutionair succes, ontdekten onderzoekers dat langere mannen meer kans hadden om ten minste één biologisch kind te krijgen in vergelijking met kortere mannen (Pawlowski, Dunbar, & Lipowicz, 2000).
Cultuur speelt ook een grote rol in wat we leuk vinden en wat gewaardeerd wordt in de samenleving. Vrouwen kunnen mannen leren waarderen die in de samenleving worden beloond. Langere mannen kunnen bijvoorbeeld als krachtiger en aantrekkelijker worden beschouwd, dus vrouwen die bij langere mannen zijn, profiteren ervan door een hogere sociale status te bereiken. Bovendien, als lengte fysieke dominantie aangeeft, is het waarschijnlijk dat langere mannen ervoor zorgen dat vrouwen zich kleiner, beschermd en misschien ook meer ‘vrouwelijk’ voelen. In lijn met dit idee heeft onderzoek aangetoond dat vrouwen met meer “traditionele” genderrolverwachtingen minder bereid waren om kortere mannen te daten (Salska, et al., 2008).
Andere factoren die de hoogtevoorkeur beïnvloeden
Dus, als vrouwen een algemene voorkeur hebben voor langere mannen en als lengte lonend is, waarom gaan we dan niet allemaal uit met basketballers? Onderzoek toont aan dat als het gaat om het selecteren van een potentiële romantische partner, langer niet altijd beter is. Andere factoren spelen een rol als we keuzes maken over met wie we willen zijn.
Een factor die belangrijk wordt, is de eigen lengte van vrouwen (Fink, et al., 2007). In plaats van de langste van het stel te kiezen, gebruiken veel vrouwen een stapcriterium, waarbij wordt geëist dat de mannen met wie ze zijn op zijn minst groter zijn dan zij (Hensley, 1994). Vrouwen hebben geen exacte voorkeur voor lengte, maar lijken eerder open te staan voor verschillende lengtes, zolang de man maar groter is dan zij.
Onderzoekers suggereren dat dit gebeurt om onze potentiële datingpool te optimaliseren (Salska, et al., 2008). Als we allemaal alleen met mannen zouden uitgaan die 1.80m of langer waren, zouden er zoveel mensen zijn die geen date hadden, en de concurrentie voor deze lange mannen zou zwaar zijn. Vooral aan de extremen geven langere vrouwen en kortere mannen de voorkeur aan degenen die dichter bij hun lengte staan (Hensley, 1994). Dus, wetende dat er beperkte middelen op dit gebied zijn, maakt mensen meer open voor het accepteren van een breder scala aan aanvaardbare mogelijkheden. Aan de andere kant suggereert dit ook dat vrouwen aan de korte kant van het spectrum en mannen aan de langere kant het zich kunnen veroorloven om selectiever te zijn in wie ze willen daten, aangezien ze een bredere beschikbare datingpool hebben waaruit ze kunnen kiezen.
Een andere belangrijke bevinding over hoe lengte de aantrekkingskracht beïnvloedt, zijn onze relatiedoelen. Een studie toonde aan dat vrouwen die zich aangetrokken voelden tot langere mannen tijdens de ovulatie – toen ze het vruchtbaarst waren (Pawlowski & Jasienska, 2005). Vrouwen die op zoek zijn naar een relatie tijdens hun meest vruchtbare fase, in evolutionaire termen, zouden op zoek zijn naar goede genen die worden doorgegeven aan potentiële nakomelingen, maar waarschijnlijk weinig ouderlijke investering en gezelschap. Zelfs buiten de biologie, toonde deze studie aan dat vrouwen een sterkere voorkeur hadden voor langere mannen als ze op zoek waren naar een kortetermijnrelatie. Met andere woorden, lengte en fysieke aantrekkingskracht kunnen het belangrijkst zijn bij het zoeken naar een flirt of een informele seksuele relatie.
Hoogte is niet alles
Over het algemeen voelen vrouwen zich aangetrokken tot langere mannen, een voorkeur die kan worden verklaard door evolutionaire vaste bedrading of door maatschappelijke verwachtingen. Maar bij het kiezen van een man om mee samen te zijn, wordt deze voorkeur gemodereerd door je eigen lengte, mogelijke datingopties en relatieverwachtingen.
Zoals je zou verwachten, zijn lengte en fysieke eigenschappen niet voldoende om uit te leggen wat vrouwen willen, vooral niet als ze op zoek zijn naar langdurige romantische relaties. Meer dan fysieke verschijning, die vooral speelt in kortetermijnrelaties, waarderen vrouwen persoonlijkheid, intelligentie en carrièrekeuze (Braun & Bryan, 2006). Voor daten zoeken vrouwen mannen met aangename persoonlijkheden – mannen die vriendelijkheid, empathie en intimiteit tonen, en factoren zoals deze kunnen een rol spelen in wat vrouwen het aantrekkelijkst vinden in een man.
Volgens de evolutietheorie zouden vrouwen die op zoek zijn naar langdurige relaties mannen willen die aan hun zijde zouden blijven en hen zouden helpen om voor hun baby’s te zorgen en voor hen te zorgen. Dus het vinden van mannen die aangenaam, slim en betaald werk zijn, zijn tekenen dat ze goede kostwinners zullen zijn.
Kortom, de evolutietheorie voorspelt dat vrouwen mannen zoeken die veiligheid en bescherming kunnen bieden, die kunnen investeren in de middelen van hun kind in een langdurige relatie of die goede genen kunnen doorgeven in een korte affaire. Als je het echter aan een vrouw vraagt, zou ik wedden dat ze een ander antwoord zou geven, misschien iemand die aardig, zorgzaam, grappig en een goede kusser is; misschien iemand die slim, gepassioneerd, atletisch en eerlijk is. Wat theorie en de vele psychologische onderzoeken niet kunnen voorspellen, is wat elke individuele vrouw zal kiezen.
Verder lezen
Braun, MF en Bryan, A. (2006). Vrouwelijke taille-tot-heup en mannelijke taille-tot-schouder verhoudingen als determinanten van romantische wenselijkheid. Dagboek van sociale en persoonlijke relaties, 23, 805-819.
Buss, D., M. (1998). De evolutie van menselijke intraseksuele competitie: tactieken van partneraantrekking. Tijdschrift voor persoonlijkheid en sociale psychologie, 54, 616-628.
Fink, B., Neave, N., Brewer, G., & Pawlowski, B. (2007). Variabele voorkeuren voor seksueel dimorfisme in gestalte (SDS): verder bewijs voor een aanpassing in relatie tot de eigen lengte. Persoonlijkheid en individuele verschillen, 43, 2249-2257.
Gills, JS, & Avis, WE (1980). De man-hogere norm in partnerselectie. Bulletin over persoonlijkheid en sociale psychologie, 6, 396-401.
Hensley, WE (1994). Hoogte als basis voor interpersoonlijke aantrekkingskracht. Adolescentie, 29, 469-474.
Melamed, T. (1992). Persoonlijkheid correleert met fysieke lengte. Persoonlijkheid en individuele verschillen, 13, 1349-1350.
Pawlowski, B., Dunbar, RIM, & Lipowicz, A. (2000). Lange mannen hebben meer reproductief succes. Natuur, 403, 156.
Pawlowski, B., & Jasienska, G. (2005). De voorkeuren van vrouwen voor seksueel dimorfisme in lengte hangen af van de fase van de menstruatiecyclus en de verwachte duur van de relatie. Biologische psychologie, 70, 38-43.
