Flirt 201: Więcej niż na pierwszy rzut oka

Ciepły uśmiech, utrzymujący się kontakt wzrokowy, dotyk ramienia – te zalotne zachowania (znane również jako zachowania zalotów) pozwalają komuś poznać, że ci się do nich podoba. Naukowcy spędzili dużo czasu na kategoryzacji tych licznych zachowań, które obejmują potrząsanie głową, unoszenie brwi, lizanie warg i pieszczenie pleców, żeby wymienić tylko kilka (Moore, 1995). Jako złożone istoty, którymi jesteśmy, jednak żadne zachowanie nie może sygnalizować natychmiastowego przyciągania.

Istnieją jeszcze bardziej skomplikowane wzorce zachowań, które działają na poziomie podświadomości. Na przykład, jeśli twoja randka krzyżuje się z jego nogą, czy robisz to samo? Uważa się, że wzorce i rodzaje ruchów, w które angażujesz się z partnerem, komunikują synchroniczność, często sugerując, że oboje jesteście na tej samej stronie i na pewnym poziomie rozumiecie się nawzajem. W rzeczywistości badania pokazują, że im bardziej angażujesz się we wzajemne wzorce zachowań, tym bardziej interesujesz się tą drugą osobą (Grammer, Kruck i Magnusson, 1998).

W przypadku zachowań zalotowych, jedna szkoła myślenia jest taka, że więcej znaczy lepiej, a przynajmniej jaśniej. Chodzi o to, że im bardziej zalotne zachowania się angażujesz, tym większe prawdopodobieństwo, że druga osoba będzie wiedziała, że jesteś zainteresowany. W ten sposób przyciągasz atrakcyjnego nieznajomego przez pokój, aby spojrzał w twoją stronę lub jak dajesz nowej randce znać, że chcesz czegoś więcej niż tylko przyjaźni.

Podobnie jak w przypadku każdej formy komunikacji, sukces zależy od osoby dającej wskazówki w takim samym stopniu, jak od osoby otrzymującej wskazówki. Jak sprawna jest druga osoba w odbieraniu twoich sygnałów? Przeprowadzono szeroki zakres badań nad wiedzą, kiedy ktoś próbuje zwrócić twoją uwagę, a kiedy jest po prostu przyjazny. Podczas gdy większość ludzi od czasu do czasu popełnia błędy, badania pokazują, że mężczyźni częściej błędnie interpretują życzliwość dla intencji seksualnych. Istnieje również kilka cech, które sprawiają, że błędna interpretacja zainteresowań seksualnych jest bardziej powszechna. Na przykład mężczyźni z tendencjami do przemocy, wrogości, otwartości na przypadkowe spotkania seksualne i intoksykację częściej postrzegają życzliwość jako zainteresowanie seksualne (Jacques-Tiura i in., 2007).

Dalsze badania sugerują, że nie tylko mężczyźni popełniają błędy dotyczące intencji seksualnych. Jedno z badań wykazało, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety, którzy są bardziej swobodnie zorientowani seksualnie, prawdopodobnie sądzą, że inni są również zainteresowani seksualnie (Lenton i in., 2007). Innymi słowy, ludzie mają tendencję do postrzegania innych takimi, jakimi widzą siebie, a interpretacja sygnałów seksualnych może mieć związek z twoimi zainteresowaniami seksualnymi, a nie płcią.

Zwiększone zainteresowanie seksualne może wyjaśniać, dlaczego niektóre osoby są bardziej skłonne do błędnej interpretacji życzliwości dla czegoś więcej; nie jest to jednak pełny obraz. Dalsze badania wykazały, że mężczyźni często popełniają błędy również w innym kierunku, błędnie interpretując intencje seksualne jako życzliwość (Farris i in., w druku). Innymi słowy, nie chodzi o to, że mężczyźni widzą seks tylko dlatego, że są bardziej zorientowani seksualnie, ale raczej o to, że ich postrzeganie jest ogólnie mniej trafne w porównaniu z kobietami. Badania wspierają literaturę, sugerując, że kobiety mogą być nieco bardziej kompetentne w odczytywaniu sygnałów emocjonalnych i niewerbalnych.

Więc jeśli mężczyźni nie są tak dobrzy w odbieraniu subtelnych wskazówek, czy kobiety są skazane na sygnalizowanie samemu? Kiedy próbujesz zwabić partnera, jedną z sugestii może być wyraźniejsza zalotna sygnalizacja. Kolejna sugestia, bądź cierpliwy. Badania dotyczące strategii godowych gatunków innych niż ludzie opisują rytuały godowe ze spójnymi wzorcami zachowań przez pewien okres czasu. Podczas gdy kilka pierwszych prób może nie zostać odebranych, konsekwencja i wytrwałość w komunikowaniu Twoich potrzeb są bardzo ważne, zwłaszcza w przypadku czegoś tak złożonego jak przyciąganie.

Flirt może pokazać komuś, że jesteś zainteresowany tą osobą; jednak z pewnością nie jest to jedyny powód do flirtu. Flirtowanie występuje również wtedy, gdy nie ma ochoty na zaloty lub krycie. Aby wyjaśnić te zachowania, warto wprowadzić drugą szkołę myślenia, że flirt może być używany jako środek do zdobycia przewagi. Niezależnie od tego, czy jest używany świadomie, czy nie, flirt może zwiększyć poczucie własnej wartości, sprawić, że inni poczują się z tobą dobrze, a nawet sprawić, że ktoś coś dla ciebie zrobi. Innymi słowy, zachowania flirtujące mogą być skuteczne, ponieważ wywołują pozytywne uczucia u innej osoby.

Weźmy na przykład zalotne zachowanie śmiechu. Podobnie jak flirt, często uważa się, że śmiech jest wskaźnikiem stanu wewnętrznego. Jeśli się z czegoś śmieję, to musi oznaczać, że uważam to za zabawne; jednak śmiech może również wskazywać na grzeczność, nerwowość, a nawet niewdzięczność. Zamiast komunikować swój stan wewnętrzny, śmiech może być użyty do zwiększenia pozytywnego afektu u drugiej osoby (Owren i Bachorowski, 2003). „Im więcej się z kogoś śmiejesz, tym większe prawdopodobieństwo, że ta osoba cię polubi. To samo można powiedzieć o innych zachowaniach związanych z flirtowaniem. Jest to subtelna (lub czasami niesubtelna) strategia wpływania na drugą osobę, aby poczuła się dobrze, aby ta osoba cię polubiła, a może, aby druga osoba zaprosiła cię na randkę.

Flirtowanie to złożona strategia komunikacyjna obejmująca więcej niż na pierwszy rzut oka. Mając wiele znaczeń i sposobów na flirt, nic dziwnego, że flirt może być zarówno umiejętnością, jak i sztuką.

Dalsza lektura:

Farris, C., Treat, TA, Viken, RJ i McFall, RM (w druku). Mechanizmy percepcyjne charakteryzujące różnice między płciami w dekodowaniu intencji seksualnych kobiet. Nauka psychologiczna.

Grammer, K., Kruck, KB, i Magnusson, MS (1998). Taniec zalotów: Wzorce niewerbalnej synchronizacji w spotkaniach z płcią przeciwną. Dziennik zachowań niewerbalnych, 22, 3-29.

Jacques-Tiura A., Abbey A., Parkhill M. i Zawacki T. (2007). Dlaczego niektórzy mężczyźni błędnie postrzegają intencje seksualne kobiet częściej niż inni? Zastosowanie modelu konfluencji. Biuletyn Osobowości i Psychologii Społecznej, 33, 1467-1480. Lee, E. (27 lipca 2007). Przełamywanie stereotypów seksualnych. eHarmony Labs gorący blog naukowy.

Lenton AP, Bryan A., Hastie R. i Fischer O. (2007). Chcemy tego samego: projekcji w osądach intencji seksualnych. Biuletyn Osobowości i Psychologii Społecznej, 33, 975-988.

Moore, MM (1995). Sygnalizacja zalotów i nastolatki: „Dziewczyny po prostu chcą się bawić”? Dziennik Badań Seksualnych, 32, 319-328.

Owren, MJ i Bachorowski, JA (2003). Ponowne rozważenie ewolucji komunikacji niejęzykowej: przypadek śmiechu. Dziennik zachowań niewerbalnych, 27, 183-200.

Setrakian, H. (13 listopada 2007). Dlaczego niektórzy mężczyźni źle rozumieją życzliwość dla intencji seksualnych? eHarmony Labs gorący blog naukowy.