Zaskocz mnie: wywiad z Sophie Kinsella

Sophie Kinsella pisze zabawne, wciągające bohaterki, niektóre samotne, inne zamężne, ale wszystkie z wielkim sercem. Uważam, że są wspaniałymi towarzyszami w mojej samotnej podróży. Rozśmieszają mnie, od czasu do czasu płaczą i często dają mi do myślenia (dodatkowo, ponieważ Sophie jest Brytyjką, audiobooki są przyjemnością do słuchania). W samą porę na Walentynki Sophie wydaje nową książkę: Niespodzianka! Jeśli tak jak ja nie masz randki, ta książka z przyjemnością dotrzyma Ci towarzystwa.

Miałem okazję porozmawiać z Sophie o jej nowej książce i jej najlepszych radach dotyczących randek i nawiązywania relacji.

Opowiedz mi trochę o swojej książce?

To jest książka, która naprawdę patrzy na małżeństwo – napisałem wiele książek, w których chłopak spotyka dziewczynę – ta nieco przyspieszona: poznali się, są razem, jak zamierzają podtrzymać swój związek ? Punktem wyjścia jest to odkrycie, że spędzą razem dłużej, niż być może sądzili. Liczba 68 lat, którą lekarz daje im jako pole do gry, aby mogli razem przetrwać, sama w sobie nic nie znaczy, ale zaczyna im symbolizować fakt, że wow, życie naprawdę jest długie, a my nie „Nie do końca sobie to wyobrażam”, co, jak sądzę, nikt z nas nie robi, żeby być uczciwym.

Żona prowadzi wiele kreatywnych, zwariowanych projektów, aby utrzymać ich związek przy życiu i myślę, że wielu ludzi to robi, docierają do momentu, w którym myślisz, co nowego? Co jest ekscytujące? A więc starasz się wprowadzić do swojego życia odrobinę nowości. Oczywiście, ponieważ piszę komedie, wszystko musi iść strasznie źle, ale jest to również historia pary, która uważa, że są idealni i zaczynają książkę dość zadowoleni, spójrz na nas, możemy czytać sobie nawzajem w myślach, my możemy kończyć swoje zdania, możemy sobie nawzajem zamawiać”, ale są one jakby w lekkiej przestrzeni zaprzeczania – zwłaszcza Sylvie, kobieca postać. Wie, że są małymi drobiazgami w ich związku, wie o tym, ale tak naprawdę nie chce na nich patrzeć, nie chce się do nich zwracać, po prostu chce zatuszować i zdecydować, że wszystko wszystko jest w porządku, wszystko jest idealne, ale w jej małżeństwie są linie podziału i tak naprawdę jest to opowieść o tym, jak tego rodzaju niewinne niespodzianki ujawniają linię błędu, a następnie wywołują małżeńskie trzęsienie ziemi. Podoba mi się pomysł, że zaczynasz od czegoś, co wydaje się tak doskonałe i złożone w całość, i nie wymaga wiele zakłóceń, dużo szturchania kijem, jak to ujmuje, aby całość wyglądała jak jeśli się rozpadnie. Myślę, że w rzeczywistości wiele naszych związków, chociaż wydają się mocne, może mieć jakiś delikatny słaby punkt, którym powinniśmy się zająć. Jeśli naprawdę w coś wierzę, to nie unikam podchwytliwej rozmowy. Nie wkładaj palców do uszu i nie mów la la la, że każde małżeństwo ma swoje granice i nieważne, jestem pewien, że wszystko będzie dobrze. Zaadresuj to. Bądź odważny i pomyśl. Cóż, jeśli mamy to silne małżeństwo, w które wierzę, to poradzimy sobie z niezręczną rozmową. Świeć światłem, ustal, jakie są problemy, a wtedy będziesz na mocniejszych podstawach. Nie żyj w zaprzeczeniu.

Projekt „Zaskocz mnie” Sylvie i Dana nie różni się aż tak bardzo od wczesnych etapów randek, gdy próbują wymyślić, jak kogoś zachwycić i ujawnić więcej o was obu. Jaką radę dałbyś tym, którzy chcą, aby randki były świeże, bez wpadania w śmieszne błędy, których doświadczają twoje postacie?

Zawsze piszę dosyć ekstremalne scenariusze dla moich bohaterów, więc oczywiście wszystko, co próbują zrobić, przynosi odwrotny skutek i nie byłaby to jedna z moich książek, gdyby tak się nie stało. Wiele pomysłów, które mają moi bohaterowie, jest samo w sobie dobrych, po prostu nie mogę się oprzeć, by życie moich bohaterów było okropne, więc jeśli spróbują zorganizować sesję zdjęciową, która się nie powiedzie, i jeśli spróbują zorganizować prezent niespodzianka, który również się nie uda, ale powiedziałbym, że miejsce, z którego pochodzą, jest dobrym miejscem, w którym można po prostu pomieszać. Myślę, że kiedy umawiamy się na randki, możemy być dość sztywni, jeśli nie jesteśmy ostrożni i myślimy, że randka to tylko dwie osoby siedzące przy stole, wpatrujące się w siebie, wybierające jedzenie, jedzące je, wracające do domu, a następnie robiące to samo, i następnie robi to samo. Dla mnie sposób, w jaki najlepiej poznaję ludzi – nie tylko romantycznie, ale i przyjaźnie – to wspólne robienie różnych rzeczy i szukanie innych powodów do rozmów, innych niż to, co zamierzasz zamówić? Idź na spacer i dowiedz się, kim jest ta osoba? Co wychwytują ze swojego otoczenia? Zróbcie razem jakieś działanie. Niedawno poszedłem na kurs pieczenia chleba z przyjacielem. Pojawiliśmy się i spędziliśmy dzień na pieczeniu chleba i chociaż żadne z nas nie łączyło się romantycznie, pod koniec dnia czuliśmy się związani – grupa nieznajomych – bo wszyscy zaczynaliśmy od zera. Nie wiedzieliśmy nic o robieniu chleba – to znaczy, był to chleb na zakwasie, był to dość trudny chleb – więc wszyscy zaczęliśmy chichotać. Naprawdę rozumiesz, kim jest dana osoba, gdy widziałeś, jak zmagają się z zakwasem. Czy mają poczucie humoru? Czy mają dobre ręce? Czy są octowe? Czy cenią dobre jedzenie? Myślę, że jest wiele rzeczy, których można się nauczyć o ludziach w środowisku, które nie jest tylko siedzeniem naprzeciwko siebie, i myślę, że patrzenie sobie w oczy i próba podtrzymania rozmowy, podobnie jak małżeństwo, może sprawić, że presja na powiedzenie kolejnej dowcipnej rzeczy. Każdemu trudno będzie to utrzymać, więc myślę, że to pomieszamy. Pomyśl o czymś, czego wcześniej nie robiłeś i spróbuj zrobić to razem. Po prostu utrzymuj swój radar dostrojony i w ten sposób dowiesz się o tej osobie, ale także możesz mieć trochę zabawy niezależnie – więc nie robisz tego tylko dlatego, że jest to randka – robisz to, ponieważ i tak jest fajnie a data jest jak dodatkowy element bonusowy.

Jak myślisz, jaką radę i zachętę udzieliliby Sylvie i Dan swoim samotnym przyjaciołom? Jakie rady i zachęty byś udzielił?

Myślę, że Sylvie i Dan powiedzieliby, że po prostu bądźcie czujni, nigdy nie wiadomo. Sylvie spotyka Dana na grillu i mówi nawet, że zauważyła, jak przewracał hamburgery, i to nie tak, że przewracanie hamburgerów było na szczycie jej listy życzeń, czego chce od przyszłego faceta — kogoś, kto potrafi przewracać dobrego hamburgera — ale to już wszystko. fakt, który jako pierwszy zwraca na niego uwagę: jego kompetencja w burgerach. Myślę, że chociaż warto wiedzieć, czym się interesujesz w danej osobie i mieć listę kontrolną lub na pewno coś, co naprawdę cię zniechęci, myślę, że musisz mieć otwarty umysł, musisz być gotowy, aby znaleźć miłość w mało prawdopodobnym miejscu, kiedy się jej nie spodziewasz i po prostu bądź otwarty na świat. Świat daje nam wszelkiego rodzaju możliwości, nie tylko w miłości, ale także w pracy, przyjaźni i romansie, i nie możemy być zbyt nakazowi: cóż, tak musi być. Myślę, że w ten sposób zamykamy drzwi przed rzeczami, to znaczy na pewno. Powiedziałbym, że moja rada byłaby podobna, nie planowałam spotkania z mężem tak wcześnie. Nie planowałam wyjść za mąż tak wcześnie. Bardzo myślałem, że zrobię karierę, a potem zacznę rozglądać się za partnerem, ale oto on, jakby pojawił się w moim życiu i po prostu instynktownie czułem się słuszny, aby wziąć ślub znacznie wcześniej, niż planowałem. Więc jestem wielkim zwolennikiem otwartości. Inną rzeczą, którą powiedziałbym, jest nie zmuszanie jej przez strach. Nie czuję się dobrze, muszę kogoś znaleźć, a oto ta osoba, a ponieważ naprawdę chcę być z kimś, zignoruję ten niepokojący czynnik i ten inny niepokojący czynnik i po prostu przejdę do lekki stan zaprzeczenia i spróbuję uformować je tak, aby były takie, jakich chcę, a może zignorować rzeczy, które nie są właściwe. Mam przyjaciół, którzy to zrobili, a problem polega na tym, że nie możesz tego robić w nieskończoność. Jeśli chemia jest po prostu niewłaściwa lub jeśli jest coś w tej nowej osobie, co naprawdę cię denerwuje, ale próbujesz to zignorować, ponieważ wiesz, to randka, po prostu doceń siebie, nie poddawaj się temu. Jeśli się mylą, to się mylą i lepiej działać szybko i podjąć tę decyzję, niż po prostu wytrwać i wytrwać tylko ze względu na to.

Jednym z najbardziej przekonujących elementów twojej książki jest idea, że pary nie przestają się rozwijać i zmieniać po ślubie, każdy dzień jest okazją do zwrócenia uwagi i wprowadzenia zdrowych zmian, niezależnie od tego, czy jesteście w związku, czy nie. Jakie są twoje przemyślenia na temat tego, jak to wygląda w życiu zarówno osób w związkach, jak i samotnych?

Chodzi o zmianę. Jest to szczególnie podkreślone, ponieważ pisałem o małżeństwie długoterminowym io pewnym utrzymywaniu go w czasie, ale dzieje się tak samo z dnia na dzień przez znacznie krótszy okres czasu. Czy jesteś z kimś, czy nie, my się zmieniamy. Zmieniamy się jako ludzie. Kiedy kogoś spotykasz, jak go definiujesz? Możesz spojrzeć na pracę, którą wykonują i zdefiniować ich według ich roli, możesz zdefiniować ich przez ich włosy lub dowolną liczbę rzeczy, ale to nie jest osoba, którą są, i te rzeczy mogą się zmienić. Mogą zdecydować się na całkowitą zmianę kariery, możesz zdecydować się jako para na przeprowadzkę do kraju, twój małżonek może stracić wszystkie włosy – nadal są nimi. Myślę, że musisz być jak te drzewa, które potrafią się zginać i wciąż kwitnąć i nie martwić się zmianami, ponieważ nikt nie pozostanie taki sam od początku do końca długotrwałego związku. Musisz po prostu zdecydować, że będziesz się rozwijać razem i miejmy nadzieję, że nie będziesz się rozdzielać. Zwróć uwagę, czy twój partner chce dokonać zmiany i sprawdź, czy możesz się z nią zgodzić. Teraz, jeśli ta zmiana jest dla ciebie tak drastyczna i niewłaściwa, to może to jest ten moment, w którym nie powinno się być razem, ale jeśli potrafisz podążać ścieżką zmian i jakoś razem znaleźć zmianę, która działa dla was obojga, wtedy Będzie jak dwa zdrowe drzewa, które rosną w tandemie, nie czepiają się i na pewno nie rezygnują z własnej niezależności i po prostu zapadają się na drugie, ale świadome, że trzeba się zmienić. Myślę, że jest to wyzwanie, które z pewnością widzę we własnym życiu i życiu moich współczesnych – wszyscy zaczynamy jako para, a potem pojawiają się różne wyzwania. Tak samo w życiu: możesz zdefiniować siebie przez określoną rolę w rodzinie lub przez określoną rolę w miejscu pracy, a potem, zgadnij co, zmieniasz się: dostajesz awans i nagle stajesz się szefem, a to przynosi nowe wyzwania, lub decydujesz się zostać freelancerem i nie pracujesz w biurze, a to przynosi nowe wyzwania i po prostu musisz trzymać się tego, kim jesteś przez wszystkie te wyzwania i być osobą, którą chcesz być przez cały czas i jeśli jesteś z kimś bądź parą, którą chcesz być.

Twoje bohaterki są zabawne, bliskie i poważne, czasami zamężne, czasami samotne. Jakie masz nadzieje na sposób, w jaki Twoi czytelnicy będą wchodzić w interakcję z ich historiami?

Przede wszystkim chcę, żeby moi czytelnicy się śmiali. Chcę, żeby moi czytelnicy przewracali strony moich książek, żeby byli podekscytowani, zastanawiali się, co będzie dalej i jakby oddalili się od życia. Uważam, że książka to cudowna ucieczka i dlatego kocham to, że moi czytelnicy mogą wkroczyć w nowy świat, świat książki, a także świat umysłu mojej bohaterki. Powodem, dla którego staram się, aby były tak bliskie, jest to, że myślę, że w ten sposób można łatwo wkroczyć w historię, zakorzenić się w bohaterce, zatroszczyć się o to, co się z nią stanie, być może zastanowić się nad własnym życiem i chociaż staram się pisać komedię, zawsze staraj się mówić prawdę, bo myślę, że właśnie tak komedia działa najlepiej – kiedy jest ugruntowana w prawdzie. Naprawdę mam nadzieję, że moje książki rzeczywiście skłaniają ludzi do myślenia, a czasem nawet do płaczu, do wzruszenia, odejścia i przemyślenia. Właśnie do tego dążę.

Czy chciałbyś coś jeszcze powiedzieć tym, którzy mają nadzieję na znalezienie własnych historii miłosnych?

Powiedziałbym kochać siebie – to pierwsza historia miłosna w twoim życiu i najważniejsza historia miłosna w twoim życiu. Nie zawsze uważaj i nie myśl, że moje życie zostanie uzupełnione przez inną osobę. Inna osoba może bardzo dobrze uzupełnić twoje życie, ale zacznij od siebie. Bądź zadowolony z tego kim jesteś, stawiaj sobie wyzwania, rozwijaj się, tak jak mówiliśmy przed chwilą, życie jest długie, zmienisz się, będziesz nie do poznania za 10 lat, 20 lat, 30 lat. Bądź zadowolony z wprowadzonych zmian. Nie bój się, jeśli nie jesteś z kimś w tej chwili. Po prostu bądź wspaniałą osobą na własną rękę. Wiesz co? Szczęście przyciąga szczęście, pewność siebie przyciąga pewność siebie, więc zacznij od siebie.

Cara Strickland pisze o jedzeniu i piciu, zdrowiu psychicznym, wierze i samotności ze swojego domu na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku. Lubi gorącą herbatę, dobre wino i głębokie rozmowy. Zawsze będzie chciała bawić się z twoim psem. Połącz się z nią na Twitterze @anxiouscook.