Pięć sposobów radzenia sobie z rozstaniem na ślepo

Od kilku tygodni spotykasz się z kimś wyjątkowym. Albo miesiące. Albo nawet lata. To, jak długo jesteście razem, nie jest tak ważne, jak fakt, że myśleliście, że jesteście szczęśliwi. Nic dziwnego, że to rozstanie było zaskoczeniem. A co gorsza, ich powody zerwania po prostu nie mają sensu. Jakby nawet z lewego pola.

Jak sobie radzisz, gdy ktoś, na kim Ci zależy, kończy Twój związek, a Ty nie do końca wiesz dlaczego? Oto cztery rzeczy, które naprawdę musisz zrobić (plus jedna rzecz, którą zamierzasz zrobić, niezależnie od tego, co ktoś ci każe):

Obsesja (w granicach rozsądku). Spojrzmy prawdzie w oczy. Zrobisz to bez względu na wszystko i to jest w porządku (do pewnego momentu!). To naturalne, że borykasz się z wydarzeniami, których nie rozumiemy, a jeśli powody zerwania twojego partnera wydają ci się kiepskie, bez wątpienia walczysz o to, by to wszystko ogarnąć. Daj sobie pozwolenie na przejrzenie historii związku, aby spróbować dowiedzieć się, gdzie sprawy potoczyły się na południe. Rozmowa z zaufanym przyjacielem może nawet pomóc rzucić trochę światła. Desperackie dążenie do rozwiązania tego problemu jest nieuniknione. To także część żałoby, którą zaczynasz robić. Ale nawet jeśli to normalne, że masz obsesję na punkcie tego, co, jak i dlaczego, nie jest to miejsce, w którym chcesz utknąć. Innymi słowy, może to być ważny przystanek w drodze powrotnej do radości, ale nie rozpakowuj swoich bagaży i nie podpisuj długoterminowej umowy najmu.

Połącz się z kimś. To nie czas na odejście od ludzi, którzy cię kochają. Będziesz potrzebować przyjaciół, z którymi będziesz mógł rozmawiać, płakać, śmiać się i ostatecznie wyruszyć razem z tego nieszczęśliwego miejsca, w którym się znajdujesz. Zwłaszcza jeśli byłeś tak pochłonięty swoim nieistniejącym już związkiem, że przegapiłeś spędzanie czasu z dobrymi przyjaciółmi, nadszedł czas, aby ponownie się połączyć.

Napisz o tym. W swojej książce „Pamiętniki czekoladowe” Karen Linamen mówi: „Kiedy ty i ja jesteśmy zaskoczeni bolesnymi wydarzeniami, postrzegamy je jako bezsensowne i przypadkowe”. W układance życia mogą czuć się jak fragmenty, które nie pasują. Są pływakami bez celu. Skręty fabuły bez historii. Nasze mózgi wciąż wracają do nieuczciwych fragmentów układanki, próbując dowiedzieć się, do czego one należą. duży obraz naszego życia”. Jedno rozwiązanie: Dziennik o tym. Kiedy piszemy o zranieniach, które nie mają sensu – zwłaszcza, gdy badamy powiązania między tymi zranieniami a innymi rzeczami w naszym życiu (na przykład naszym dzieciństwem, naszym zdrowiem, innymi osobami, z którymi się spotykaliśmy, konkretnym sezonem życia lub cokolwiek), często czujemy się mniej nawiedzani przez przypadkowość tego wszystkiego. Umieściliśmy ten bezsensowny ból w jakimś kontekście, co jest dużym krokiem do uzdrowienia.

Dąż do niezwiązanego celu. Zrób coś. Byle co. Trenuj do maratonu. Kup rower. Naucz się gotować dania kuchni azjatyckiej. Zapisz się na lekcje nurkowania. Po prostu podejmij działanie i upewnij się, że twoje nowe przedsięwzięcie jest czymś niezwiązanym z twoim poprzednim związkiem. Pogoń za nowym doświadczeniem, celem lub umiejętnością nie tylko rozprasza, ale także jest dobrym przypomnieniem, że istnieje życie poza rozstaniem.

Wreszcie odpuść potrzebę poznania . Dręczyłeś w myślach te wymówki, które ci dali, prawda? W niektóre dni wmawiasz sobie, że musi być jakiś głębszy, mroczniejszy powód, dla którego ta osoba z tobą zerwała, a gdybyś mógł po prostu dowiedzieć się, co to jest, jest szansa, że wy dwoje zdołacie rozwiązać ten problem i żyć długo i szczęśliwie. W inne dni zastanawiasz się, czy ich kiepska wymówka jest naprawdę tak głęboka, jak to tylko możliwe, i boli cię myśl, że nie znaczylibyście dla siebie wiele, skoro mogli odejść z powodu czegoś tak trywialnego.

Czy twój związek nie był wart walki? Czy nie warto było walczyć? Możesz nigdy nie poznać prawdziwych powodów, dla których to nie wyszło. Co ważniejsze, pewnego dnia zdasz sobie sprawę, że – czy twój były coś przed tobą ukrywał, czy po prostu się odkochał – to naprawdę nie ma znaczenia. Często tak naprawdę chodzi bardziej o to, gdzie ktoś jest w swoim życiu i po prostu nie być w miejscu, w którym naprawdę akceptujesz miłość (z jakiegokolwiek powodu), niż wszystko, co zrobiłeś lub powiedziałeś.

Czasami miłość się kończy i to, czy kończy się okrzykiem wojennym, czy skomleniem, nie zmienia tego, co musisz zrobić dalej: żałować. Śmiać się. Uzdrowić. Relacja na żywo. Odpuść i idź naprzód, w kierunku tego, na co zasługujesz, czyli kogoś, kto widzi cię jako piękną, wewnętrznie i na zewnątrz, i warto o nią walczyć.

Czy ci się to przydarzyło? Jak sobie z tym poradziłeś?