Randkowy dylemat: idealne dopasowanie – z wyjątkiem jednej nie tak małej rzeczy!

Janine stanęła przed wielkim dylematem randkowym: jej chłopak od ośmiu miesięcy, Devin, pasował do niej niemal idealnie. Przystojny, uczciwy, taktowny, lojalny – lista jego pozytywnych cech była długa. Devin i Janine śmiali się razem, mieli wiele wspólnych celów i komunikowali się na głębokim poziomie.

Więc jaki był problem? Ten człowiek, tak wspaniały pod każdym innym względem, po prostu nie mógł utrzymać pracy. Jego rsum, jeśli kiedykolwiek je skompilował, byłby tak długi i różnorodny, jak raport gangstera.

„On jest wspaniałym facetem i marzyłam o spędzeniu naszego życia razem” – powiedziała Janine. „Ale jest jeden punkt sporny — stałe zatrudnienie. W rzeczywistości dla Devina termin „stałe zatrudnienie” to oksymoron. może wywołać konflikt?”

I jest też Nate, 36-letni planista finansowy z San Diego, który spotykał się z Bretanią od kilku miesięcy. Powiedział przyjaciołom, że znalazł swoją „kobietę marzeń” i zaczął myśleć, że to ona. Ale potem nadeszła pamiętna noc, kiedy Nate wpadł do mieszkania Brittany, by zaskoczyć ją kwiatami. Niechętnie zaprosiła go do środka, a on natychmiast zrozumiał jej wahanie. Jej miejsce to katastrofa – wszędzie porozrzucane ubrania, naczynia w zlewie ułożone w stosy, porozrzucane czasopisma, stosy rozłożonego prania na podłodze. Pomimo wymówek, że jest zbyt zajęta, by sprzątać, kolejne wizyty w jej mieszkaniu zawsze ujawniały ten sam nieład w rejonie katastrofy. Wybredny facet, Nate uchwycił wizję tego, jak może wyglądać codzienne życie z Bretanią.

„Oto niesamowita kobieta – inteligentna, czarująca, spełniona i kompletna niechlujna” – powiedział Nate. – Możliwe, że poprawiłaby się dzięki odrobinie zachęty i coachingu. Ale możliwe, że tego nie zrobi. Co wtedy? Pan Czysty poślubia pannę Messy i żyją długo i nieszczęśliwie?

Może możesz odnieść się do Janine i Nate’a. Spotykasz się z kimś, kto ma rację pod wieloma względami, ale myli się pod jednym istotnym względem. Być może to osobisty nawyk, który doprowadza cię do szału: jego całkowity brak manier podczas posiłków lub jej ciągłe przerywanie, gdy próbujesz porozmawiać. Może to być problem z charakterem, który sygnalizuje kłopoty: pije za dużo, ale lekceważy to jako „nic wielkiego”, albo ona dąsa się i dąsa, by postawić na swoim. Cokolwiek to jest, zastanawiasz się, czy ta „śmiertelna wada” może zabić związek.

Co powinieneś zrobić? Zacznij od zadawania sobie następujących pytań:

Czy to wyuczone zachowanie, które może się zmienić, czy cecha osobowości, która prawdopodobnie nie zmieni?

Prawie każdy ma kilka złych nawyków, które można pokonać siłą woli, odpowiedzialnością i zachętą. Ale stosunkowo niewielkie irytacje należą do innej kategorii niż zakorzenione cechy osobowości, które zwykle są trudne (a czasami niemożliwe) do zmiany. Wyraźnie określ, z jakim rodzajem problemu masz do czynienia – jednym, który można zmodyfikować, lub takim, który prawdopodobnie pozostanie bez zmian.

Czy ta wada pojawia się na Twoich listach „must-have” lub „nie do wytrzymania”?

Jeśli dokładnie zidentyfikowałeś dziesięć rzeczy, z którymi nie możesz żyć, i dziesięć rzeczy, bez których nie możesz żyć, to te listy powinny służyć jako proces przesiewowy. A jeśli pojawi się wada twojego partnera, powinien to być wyraźny sygnał, że ta osoba nie jest dla ciebie odpowiednia. Może to zabrzmieć chłodno, ale co dobrego są twoje listy rzeczy, które musisz mieć i których nie możesz znieść, jeśli przedmioty niepodlegające negocjacjom stają się zbywalne? Co więcej, możemy sobie tylko wyobrazić liczbę rozwodów czy niespokojnych małżeństw, które dotyczą ludzi, którzy myśleli: Ta jedna rzecz naprawdę mnie niepokoi, ale zniknie.

Czy to wina, z którą chcesz żyć?

Planowanie długoterminowej relacji z kimś, kogo zakładasz, że się zmieni, to recepta na kłopoty. Jasne, ludzie się rozwijają i poprawiają, ale nie powinieneś opierać swojego przyszłego szczęścia na założeniu, że twój partner będzie w stanie (lub będzie chciał) zmienić się na tyle, aby spełnić twoje życzenia. Oczywiście możesz ostatecznie zdecydować, że możesz żyć z winy swojego partnera, ale robiąc to dokonujesz świadomego, świadomego wyboru.

Nie chodzi tutaj o znalezienie kogoś doskonałego – i to też dobrze, ponieważ nie ma takiej osoby na powierzchni ziemi. Chodzi o to, abyś jasno określił, z jakimi niedociągnięciami partnera możesz żyć, a z jakimi nie. Daj sobie swobodę przejścia do innych perspektyw – lub w pełni obejmij swojego kochanka, wady i wszystko.