Czy przeciwieństwa się prawo przyciągania?

Kiedy spotykasz kogoś, kto jest zupełnie inny niż ty, czasami po prostu nie możesz pomóc, ale chcesz wiedzieć więcej. Możesz mieć nic wspólnego – oni są światowi, jesteś domownikiem; są towarzyskie, jesteś nieśmiały. Ale odnajdujesz wielki urok w poznaniu tej osoby, ponieważ uważasz, że jej różnice są ekscytujące lub ponieważ pozwalają ci doświadczyć lub obserwować cechy, których nie masz w sobie. Pomysł, że „przeciwieństwa się przyciągają”, może utkwić ci w pamięci, po części dzięki zabawnym komediom sytuacyjnym i niespodziewanym romansom na ekranie. Ale w rzeczywistości przeciwieństwa nie przyciągają się tak często, jak myślisz, i mogą odpychać jeszcze szybciej.

Kilka klasycznych i najnowszych badań pokazuje, że bardziej pociągają nas i chętniej spotykamy się z osobami podobnymi do nas lub żenimy się z nimi. Wykazano podobieństwo w zakresie atrakcyjności fizycznej (Berscheid i in., 1971), postaw i wartości (Lou i Klohnen, 2005) oraz podobnych przekonań (Byrne, 1971). Zaobserwowano również wiek, religię, wykształcenie i inteligencję, by wymienić tylko kilka innych (Watson i in., 2004). I nie tylko generalnie wolimy i wybieramy przebywanie z ludźmi, którzy są do nas podobni, ale posuwamy się tak daleko, że nie lubimy tych, którzy mają inne postawy niż my (Rosenbaum, 1986).

Istnieje kilka teorii wyjaśniających, dlaczego tak się dzieje. Jednym z pomysłów jest to, że pociągają nas ludzie tacy jak my, ponieważ potwierdzają nasze przekonania o nas samych (Byrne, 1971). Chcemy wierzyć, że jesteśmy dobrzy, a jeśli spotykamy kogoś podobnego do nas, to lubimy go, bo pozwala nam wierzyć, że my też jesteśmy dobrzy. Innym pomysłem jest to, że boimy się odrzucenia, więc szukamy osób, które pasują do nas na wielu różnych poziomach (Kiesler i Baral, 1970). Może być również tak, że lubimy ludzi, którzy nas lubią (Condon i Crano, 1988). Jeśli założymy, że ludzie o podobnych postawach są bardziej skłonni do nas lubienia, to i my też będziemy ich lubić, niezależnie od tego, w co faktycznie wierzą.

Jeszcze ważniejsze jest jednak konsekwentne odkrycie, że podobieństwo jest związane z sukcesem związku (np. Acitelli, Kenny i Weiner, 2001). I chociaż ludzie są przyciągani do podobnych osób ze względu na wiele różnych cech, niektóre czynniki są ważniejsze niż inne, jeśli chodzi o jakość relacji. Badania pokazują, że to nie podobieństwo wartości czy przekonań politycznych jest ważne, ale podobieństwo osobowości (Luo i Klohnen, 2005) i emocje (Anderson, Keltner i John, 2003) mają znaczenie w związkach romantycznych. Badania przeprowadzone przez naszego własnego badacza eHarmony Labs, dr Gian Gonzaga, pokazują, że pary, które z czasem stają się bardziej podobne pod względem osobowości i emocji, również stają się bardziej zadowolone (Gonzaga, Campos i Bradbury, w druku).

Wyjaśniając to odkrycie, dr Gonzaga i współpracownicy sugerują, że cechy osobowości i emocje wpływają na to, jak reagujemy na sytuacje. Na przykład, jeśli coś złego stanie się parze, podobne osobowości mogą spowodować, że zareagują w podobny sposób, sygnalizując sobie nawzajem, że oboje traktują sytuację poważnie i oboje mają podobne cele. W ten sposób para okazuje wzajemne zrozumienie i pracuje nad uzyskaniem lepszych wyników zarówno w sytuacji, jak i w związku. Chociaż wciąż nie wiadomo, w jaki sposób podobieństwo osobowości wpływa na jakość relacji, badania w tym obszarze są coraz większe.

W eHarmony od dawna włączamy wyniki badań dotyczących podobieństwa i osobowości do naszych systemów dopasowywania i kompatybilności. Zrozumienie wszystkich aspektów relacji i poznanie tego, co sprawia, że relacje są udane, jest ważne, abyśmy mogli dostarczać najlepsze i najnowsze produkty oparte na badaniach. Dzięki naszym eHarmony Labs rozumiemy i nadal dowiadujemy się, co sprawia, że relacje się rozwijają i wykorzystujemy tę wiedzę, aby pomóc Ci poznać osobę, która jest dla Ciebie odpowiednia.

Źródła: A

citelli, LK, Kenny, DA i Weiner, D. (2001). Znaczenie podobieństwa i zrozumienia ideałów małżeńskich partnerów dla zadowolenia ze związku. Relacje osobiste, 8, 167-185.

Anderson, C., Keltner, D. i John, OP (2003). Konwergencja emocjonalna między ludźmi w czasie. Journal of Personality and Social Psychology, 84, 1054-1068.

Berscheid, E., Dion, K., Hatfield, E. i Walster, GW (1971). Atrakcyjność fizyczna i wybór randek: Test hipotezy dopasowania. Journal of Experimental Social Psychology, 7, 173-189.

Byrne, D. (1971). Paradygmat przyciągania. Nowy Jork: prasa akademicka.

Condon, JW i Crano, WD (1988). Ocena dorozumiana i związek między podobieństwem a przyciąganiem interpersonalnym. Dziennik Osobowości i Psychologii Społecznej, 54, 789-797.

Suszarka, DC i Horowitz, LM (1997). Kiedy przeciwieństwa się przyciągają? Komplementarność interpersonalna a podobieństwo. Journal of Personality and Social Psychology, 72, 592-603.

Gonzaga, GC, Campos, B. i Bradbury, T. (w druku). Podobieństwo, konwergencja i satysfakcja z relacji u par randkowych i małżeńskich. Dziennik Osobowości i Psychologii Społecznej.

Kiesler SB i Baral RL (1970). Poszukiwanie partnera romantycznego: wpływ poczucia własnej wartości i atrakcyjności fizycznej na romantyczne zachowania. W K. Gergen i D. Marlow (red.), Osobowość i zachowanie społeczne. Czytanie, MA: Addison-Wesley.

Luo, S. i Klohnen, EC (2005). Assorted kojarzenia i jakość małżeństwa u nowożeńców: podejście skoncentrowane na parze. Journal of Personality and Social Psychology, 88, 304-326.

Rosenbaum, ME (1986). Hipoteza odpychania: O braku rozwoju relacji. Dziennik Osobowości i Psychologii Społecznej, 51, 1156-1166.

Watson, D., Klohnen, EC, Casillas, A., Nus Simms, E. i Haig, J. (2004). Twórcy swatów i łamacze umów: Analizy kojarzeń skojarzonych u nowożeńców, Journal of Personality, 72, 1029-1068.