Syndrom miłości szczeniąt

Szczenięca miłość. Są szanse, że te słowa po raz pierwszy przywołują obraz nastolatków o rozgwieżdżonych oczach, którzy są narażeni na romans. To trafne porównanie, ponieważ szczenięta i młodzi kochankowie są notorycznie lepkie, czułe i śliskie. Obie emanują energią i entuzjazmem, które dość szybko się starzeją.

Dzięki Bogu psy dorastają i stają się coraz bardziej leniwe, a kochankowie stają się mądrzejsi i bardziej opanowani.

Cóż, niektórzy i tak to robią. Prawda jest taka, że „syndrom miłości szczeniąt” to stan, który może trwać nawet w wieku dorosłym. Wiele osób cierpi na nawrót za każdym razem, gdy pojawia się nowy romans. I często jest to fatalne dla kruchych, pączkujących związków, które duszą się bez możliwości oddychania.

Jak rozpoznać u siebie charakterystyczne objawy? Oto trzy popularne:

Za dużo czasu razem.
Wiesz, że jesteś zagrożony, jeśli przeczytasz te słowa i pomyślisz: „Czy to możliwe? Czy razem nie chodzi o randki?” No tak – ale jak z większością rzeczy można zdecydowanie przesadzić. Sztuką jest wiedzieć, gdzie narysować linię. Jak udowodnił Einstein, czas jest dość trudny do zmierzenia. Godziny w towarzystwie kochanka wydają się zaledwie sekundami. Więc skąd możesz wiedzieć, ile czasu z nowym partnerem to za dużo? Na szczęście istnieją pewne sygnały ostrzegawcze, że rzeczy nie są w równowadze. Uważaj, jeśli:

Twoi inni przyjaciele i rodzina myślą, że zostałeś uprowadzony
Twój dom lub mieszkanie wygląda, jakbyś został uprowadzony, bo nie sprzątałeś go od tygodni
Nie pamiętasz, kiedy ostatnio poszedłeś gdziekolwiek sam
Ostatnio nie spałeś porządnie w nocy

Na każdym etapie związku tak duża wspólnota może szybko stracić swój urok i zacząć czuć się jak poślizgowy węzeł zaciskający się na obu szyjach.

Za dużo technologii – telefon, tekst, Twitter itp.
W „dawnych czasach” było powiedzenie: „Nieobecność sprawia, że serce staje się życzliwsze”. Prawdopodobnie ostatnie pokolenia młodych kochanków nie będą miały pojęcia, co to oznacza. Czemu? Ponieważ teraz, nawet gdy dzieli nas fizyczna odległość, technologia społecznościowa pozwoliła nam pozostać „razem” w wirtualnej przestrzeni – przez cały czas. Już nigdy nie patrzymy tęsknie przez okno, zastanawiając się, gdzie w tej chwili jest nasza kochanka lub co robi. Dzięki 400. tweetowi dnia wiemy, że stoi w kolejce do banku i że lubi kolor włosów kasjera.

Oczywiście komunikacja to dobra rzecz. Ale bądź ostrożny. Bądź oszczędny. Nie ryzykuj, że zamienisz telefon partnera w elektroniczny łańcuszek dławiący – i przy okazji zdusisz relację.

TMI (za dużo informacji). Dzielenie się osobistymi, a nawet tajnymi szczegółami na swój temat z nowym partnerem może wydawać się intymne – lub onieśmielające. Może to być więź między wami lub przedwczesne obciążenie związku. Różnica polega na czasie (zwolnij) i ilości udostępnianych informacji (mniej znaczy więcej).

Przestrzeń osobistą definiuje nie tylko bliskość fizyczna. Równie ważny jest czas, prywatność i odpowiedni poziom intymności. Unikaj duszenia nowego romansu, wiedząc, kiedy pozostać po swojej stronie.