Żonaty z pracą

Czy czujesz, że zajmujesz drugie miejsce w zawodzie partnera? Czy jego/jej miejsce pracy wdarło się w twoją przestrzeń relacji? Oto krótki quiz:

Czy twój partner ma „kciuk cieśni nadgarstka” lub używa urządzenia PDA, aby wskazywać rzeczy, jakby były naturalnym przedłużeniem jego palca wskazującego?

Czy telefon komórkowy wydaje się być chirurgicznie przymocowany do ręki lub noszony na pasku jak kabura przygotowana do szybkiego odbierania?

Czy twój partner jest tam fizycznie, ale jego głowa jest schowana w urządzeniu PDA, jak 13-latek na Game Boyu, bez względu na to, co dzieje się w tym czasie? A może komputer stacjonarny lub laptop zawsze działa podczas „wolnego” czasu poza pracą?

Czy pytanie „Jak minął dzień?” rozmowa o rozwiązywaniu problemów w pracy trwa godziny a mimo to udaje ci się odnaleźć drogę z powrotem do rozmowy po kilkukrotnej zmianie tematu?

Jeśli odpowiedziałeś „tak” na którekolwiek z powyższych pytań, być może masz do czynienia z pracoholikiem. Oto, jak sprawić, by Twój partner „odłączył się” i dostroił się bardziej do Ciebie i relacji, którą dzielisz.

1. Przeprowadź dyskusję na temat „interwencji”.
   Zaplanuj trochę czasu na spotkanie ze swoim partnerem twarzą w twarz (wiadomości IM i SMS-y się nie liczą!) i upewnij się, że wyłączy telefon. [Uwaga: jeśli nie możesz znaleźć czasu na spotkanie, wyślij im oficjalne zaproszenie na spotkanie za pośrednictwem Outlooka, które automatycznie zapełni ich kalendarz (żart… w pewnym sensie)]Świetne miejsca na spotkanie to te, które są nieobecne z „obszarów związanych z pracą”, takich jak domowe biuro lub samochód (gdzie wiele osób prowadzi działalność gospodarczą podczas dojazdów do i z biura). Wypróbuj lokalną kawiarnię lub restaurację albo wybierz się do swojego ulubionego miejsca na świeżym powietrzu, takiego jak plaża lub ulubiony szlak turystyczny. Nie ma znaczenia, gdzie jesteś, o ile pokusy elektroniczne są minimalne.

   Kiedy już zwrócisz na siebie niepodzielną uwagę partnera, delikatnie, ale bezpośrednio, podejdź do tematu i zaimponuj mu, że naprawdę dbasz o niego i o zdrowie swoich relacji z nim, dodając, że szanujesz i podziwiasz jego oddanie dla swojej pracy, ale że relacje nie muszą ustępować miejsca pracy, jeśli wszystkie elementy życia są postrzegane nie w kategoriach rozproszenia i priorytetów, ale w kategoriach równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, w której każdy aspekt życiowej miłości, pracy, osobistego „ja” czas”, czas rodzinny, czas wspólnoty, czas szkolny (jeśli dotyczy) – uzupełniają się nawzajem; to równowaga wszystkich aspektów zapewnia pełne, zdrowe życie.

   Następnie w pełni słuchaj, jak twój partner odpowiada na twoje oświadczenie, pracując razem nad znalezieniem sposobów, aby bardziej cieszyć się życiem. Spędzanie razem więcej czasu wzmocni związek i pomoże w obniżeniu poziomu osobistego stresu, który wpływa na ogólny stan zdrowia fizycznego i samopoczucie.

2. Zaplanuj od jednej do dwóch regularnych „randek” tygodniowo.
   Bycie zakopanym w bieżni pracy przypomina hazard – masz wiele małych wygranych i ciągle myślisz, że jeśli po prostu będziesz naciskać coraz mocniej trochę dłużej, aby zobaczyć, jak daleko możesz się posunąć, to musi się to opłacić niedługo za rogiem warto teraz zapalić świecę na obu końcach. W końcu to oczekiwanie i przypływy i przypływy osiągnięć mogą nadać życiowy cel i poczucie kierunku, które nie są złymi rzeczami. Jednakże, jeśli to dążenie do ciągłego wspinania się ku sukcesowi jest najważniejsze w życiu, jakość inne aspekty życia mogą cierpieć lub nigdy się nie rozwijać. Dosłownie mijają lata, zanim zdamy sobie sprawę, że istnieją równie ważne aspekty, które należy realizować, takie jak miłość, związki, duchowe dążenia i zaangażowanie społeczne. Życie w krainie „Prawie jestem –” nigdzie Cię nie zaprowadzi, dlatego ważne jest, aby pracoholik odnalazł równowagę. Ważne jest również, aby partner pracoholika pomógł złagodzić poczucie bycia branym za pewnik, a spędzanie więcej czasu razem jest kluczem. (I nie, “daty pracy” się nie liczą -)

   Zaplanuj regularne „wieczory randkowe” jeden lub dwa razy w tygodniu. Nie muszą być przesadnie zaplanowane ani drogie, ani nawet nie muszą być na mieście – możesz zamówić dostawę lub zrobić specjalną kolację w lub zrobić przekąskę na zewnątrz na patio z lampką wina lub innym -napój alkoholowy. Jeśli wychodzisz, spróbuj różnych rzeczy, których nigdy nie robiłeś, takich jak muzyka na żywo lub teatr, lub wypróbuj coś zabawnego i innego, jak driving range lub pole do minigolfa. Kluczem do sukcesu jest wyrobienie w sobie nawyku poświęcania czasu, aby nie tylko uświadomić sobie, że istnieje życie poza pracą, ale także wzmocnić silną więź i cieszyć się swoim towarzystwem.

3. Bądź szczery.
   

   Randki z pracoholikiem tworzą dramat, ponieważ drugi partner nie będzie czuł, że poświęca mu wystarczająco dużo uwagi, aby być usatysfakcjonowanym w związku. Ale zamiast na wpół żartobliwe komentarze na temat tego, jak on lub ona kocha swoje urządzenie PDA bardziej niż ciebie lub że wydaje się, że komunikuje się bardziej z ludźmi w pracy niż z tobą, najlepszą zasadą jest bycie szczerym. Jeśli miałeś dyskusję na temat „interwencji” i nadal wszystko jest takie samo, wróć do tego problemu. A jeśli pominąłeś ten krok, powinieneś ustawić czas na nieprzerwaną rozmowę ze swoim partnerem. Im szybciej on lub ona dowie się, co myślisz i czujesz, tym lepiej. Właściwa osoba znajdzie dla Ciebie czas, gdy zostanie poproszona o spokojną, szczerą dyskusję.

4. Bądź elastyczny.
   Podobnie jak w przypadku każdej pracy i wszystkich związków, są okresy bardziej stresujące i wypełnione pracą niż inne, więc bądź wrażliwy na to, co się dzieje i odpowiednio się dostosuj. Na przykład niektórzy partnerzy lubią spędzać czas „samotnie” po długim dniu pracy, aby się zrelaksować, więc daj mu to, zanim poruszysz temat tego, jak możesz się czuć zniechęcony. w miejscu pracy – po prostu upewnij się, że twój partner się odwzajemnia, słuchając i angażując się również w ciebie. A potem znajdź czas na wyłączenie urządzeń, odejdź od krzeseł biurkowych i wróć do cieszenia się wzajemną miłością i towarzystwem.