Her Şeyi Yapamadığınızda Kendinize Bir Mola Verin

Belki bu size tanıdık gelebilir: Bütün gün çalışıyorsunuz, sadece biraz dikkat gerektiren bir eve gelmek için çalışıyorsunuz. Köpeğinizin beslenmesi gerekiyor. Faturalarınızı ödeme zamanı. Belki çimlerinizin biçilmeye ihtiyacı vardır veya en azından ev bitkileriniz sarkmaya başlamıştır. Ama yorgunsun. Tek yapmak istediğin kanepeye uzanıp dinlenmek. Ayrıca, birinin yemek pişirmesi güzel olurdu.

Tek bir kişi olarak sorumluluğun ağırlığı altında boğuluyormuş gibi hissetmek çok kolay. Birlikte yaşamı karmaşıklaştıran pek çok şey olsa da, fikir şu ki, bu komplikasyonların üstesinden gelebileceğiniz bir partneriniz var. İşten sonra yorgunsanız, eşiniz köpeği besleyebilir. Belki bu sefer faturaları ödeyen onlar olabilir.

Ancak bekarsanız, siz değilseniz, kimse bunları yapmayacaktır.

Tek bir kişi olarak gerçekten bağımsız olduğunuzu hissetmek cezbedici. Sonuçta parayı sen kazanıyorsun, kendine destek oluyorsun ve tüm randevularınla ilgileniyorsun. Ama gerçek şu ki, hiçbirimiz gerçekten bağımsız, ortak veya ortak değiliz. Çöpü dışarı çıkarabilirsin, ama onu senden uzaklaştırmak için para alan bir sürü insan var. Yiyecek satın alabilirsiniz, ancak sizin için erişilebilir kılan çiftçiler, kamyoncular ve bakkal çalışanları var.

Her zaman endişelendiğim bir şey, bekar olmaya fazla yerleşeceğim ve başka biriyle yaşayamayacağım. Bundan kaçınmak için, her zaman oda arkadaşlarım oldu, ne sıklıkta temizlik yaptıklarına veya oturma odasını ellerine alıp almadıklarına dair hayal kırıklıklarımın bir ortak bulduğumda işleri kolaylaştıracağını umuyordum. Bu kabul edilebilir bir rüya olsa da, “bağımsız kadın” durumumla ilgili daha temel bir şeye değinmedi: yardım istemek benim için zor.

Birkaç yıl önce, gerçekten zor bir hafta geçiriyordum. İşyerinde işler iyi gitmiyordu, biraz depresyonla uğraşıyordum ve banyom çok kirliydi. Bu küçük bir şey gibi görünebilir ama banyomu temizlemek için enerjimi toplayamamak beni rahatsız etti. Bir arkadaşım nasıl olduğumu görmek için uzandı ve ben de ona hayal kırıklıklarımı döktüm. Çocuklarından ve kocasından ayrılmak için zaman buldu ve banyomu temizlemeye geldi. Aldığım en saf sevgi hediyelerinden biriydi. Bana, bir başkasının gevşekliği gidermene yardım etmesi için bir çift olman gerekmediğini hatırlattı.

İşler zorlaştığında arayabileceğim çok sayıda arkadaşı olan insanlardan değilim. Çoğu arkadaşım evli ve çocuklu olduğu için bazen kendimi yalnız hissediyorum. Aileleriyle meşgul olduklarını biliyorum – tabaklarında çok şey var. Ancak çoğumuzun fark ettiğinden daha fazla insan yardım etmeye isteklidir – çoğu insan biz bir şey söyleyene kadar mücadele ettiğimizi bilmez. Garip gelse bile, ilk metne değer. Kahvenin üzerine getirmekte fayda var. Kim bilir, belki sizin de farkında olmadığınız arkadaşlarınızı ve ailenizi desteklemenin yolları vardır?

Partnerleri olanlar için bile hayatı kolaylaştıran sihirli bir değnek yoktur. Herkesin ihtiyaçları konusunda onlara düşünceli bir şekilde yardımcı olacak bir ortağı yoktur. Bazı çiftler, nasıl yardım isteyeceklerini bilmedikleri veya eşlerinin sorumluluğu paylaşacağını düşünmedikleri için, bekar olduklarında yaptıkları gibi, her şeyi kendi başlarına yapmayı seçerler. Durum ne olursa olsun, kimse her şeyi yapamaz. Hepimizin başka insanlara ihtiyacı var yoksa tükeneceğiz.

Bir arkadaş grubunun ötesinde, üzerinizdeki baskıyı azaltmanın bir başka yolu da size yardım etmesi için birini işe almayı düşünmektir. Yapraklarınızı tırmıklamak veya evinizi temizlemek için birini tutmanın bir lüks olduğunu düşünebilirsiniz, ancak aynı zamanda dinlenmenize veya oynamanıza izin vermek ve kendinizi stresten kurtarmak daha mantıklı olabilir. Hiç kimse hepsini yaptığı için madalya almaz ve buna siz de dahildir.

Günün sonunda, düşünürseniz gerçeği bilirsiniz. Tüm plakaları döndürmeye devam edebilirsin, ama yardımın var. Belki de her şey çok fazlaymış gibi hissettiğinde yapabileceğin en nazik şey kendine bir mola vermektir. Yardım isteyin. Bu şeyin gerçekten bir öncelik olup olmadığını düşünün. Söz veriyorum dünyanın sonu olmayacak.

Yazar hakkında: Cara Strickland yiyecek ve içecek, akıl sağlığı, inanç ve Kuzeybatı Pasifik’teki evinden bekarlık hakkında yazıyor. Sıcak çaydan, iyi şaraptan ve derin sohbetlerden hoşlanır. Her zaman köpeğinizle oynamak isteyecektir. Onunla Twitter’da @anxiouscook ile bağlantı kurun.