Üzgünüm Geciktim, Gelmek İstemiyordum: Yazar Jessica Pan ile Röportaj
Bir yıl boyunca doğal kişilik kalıplarınıza karşı çıkmayı hiç düşündünüz mü? Jessica Pan, yeni kitabında bir yıllık dışadönüklük (kendini utangaç bir içe dönük olarak tanımlar) başladığında bunu yaptı. Kusura bakmayın geç kaldım gelmek istemedim . Jessica evli olmasına rağmen, yol boyunca öğrendiği derslerin bekar ve flört hayatıyla güçlü bir şekilde ilişkili olduğunu düşünmeden edemedim. Yol boyunca keşfettiği şeyler hakkında bazı görüşler almak için onu yakaladım.
Bana kitabından bahseder misin?
Hayatımın en dip noktasına geldim. Daha yeni serbest çalışan olmuştum, bu da aslında bütün gün kanepemde tek başıma oturduğum anlamına geliyordu. Ben de 32 yaşındaydım, o zamanlar birçok arkadaşım bebek sahibi oluyor ve şehir dışına taşınıyordu. Kendimi yalnız buldum ve konuşacak iş arkadaşlarım yoktu, temelde bakış açımı kaybettim. Yaşadığım şehirde o kadar çok arkadaşım olmadığını fark ettim, kariyerimin durakladığını hissettim ve bir değişiklik yapmak istedim. Ben utangaç bir içe dönüküm ve bununla önceden iyiydim, kim olduğumu kabul ettim. Ama yıllar içinde içe dönük’ etiketini bir şeylere hayır demek için kullanmaya başladığımı fark ettim. Dışarı çıkmak, yeni insanlarla tanışmak ya da ağ kurma fırsatları gibi her şeye hayır demeye başladım – sadece risk almak. Bu yüzden, eğer hayatımı değiştirmek istiyorsam, farklı yaşamam gerektiğine karar verdim. Bir yıl boyunca dışadönük olmaya karar verdim, yani yapmaktan her zaman aktif olarak kaçındığım her şeyi yapacaktım. Yabancılarla konuşmak, stand-up komedi yapmak, doğaçlama dersleri almak, arkadaş edinmek için yalnız seyahat etmek gibi nefret ettiğim, temelde kabusum olan şeylerin listesini yaptım. Sadece bunu yaparsam ne olacağını görmek istedim.
Evli olmana rağmen. Pek çok bekar insanın, romantik ilgi alanları, arkadaşlar veya ağ kurmak istedikleri kişilerle bağlantılar kurma umuduyla kendinizi ortaya koymanın zorluklarıyla ilgili olabileceğini biliyorum. Her andan nefret etmeden bu şekilde cesur olmak için stratejilerinizden bazıları nelerdi?
Yıl boyunca, bana yol gösteren akıl hocaları ile röportajlar yaptım – yabancılarla konuşmak ya da stand-up komedi gibi hiç iyi olmadığım şeyler yapıyordum ve bu zorluklarda bana rehberlik edebilecek dışadönük akıl hocalarım olsun istedim. . Yaptığım ilk şeylerden biri yabancılarla konuşmaktı ve bu psikologla görüştüm ve bana bir trende ya da otobüste oturduğumuzda ve kimsenin konuşmadığını, bunun kimsenin konuşmak istemediği anlamına gelmediğini söyledi. Bu sadece kimsenin buzu kırmadığı anlamına gelir, bu yüzden herkes sosyal sözleşmeye uyuyor ve herkesin liderliğini takip ediyor. Ama sonra bana asıl takılan şeyi söyledi, o da kimsenin el sallamadığı ama herkesin el salladığıydı, yani birisiyle konuşmaya başlarsanız, genellikle sizinle konuşmaya başlarlar ya da huysuz görünen birine gülümserseniz, genellikle sana gülümserler. Bunu bilmek ve bunu gerçek hayatta uygulamak, dışarı çıkıp yeni insanlarla tanışmak konusunda gerçekten daha az sosyal kaygı duymamı sağladı.
Bence hayatındaki herkes kendini yalnız hissettiği, yeni arkadaşlar istediği veya yeni biriyle tanışmak ya da aşık olmak istediği bir dönemden geçmiştir ve bence bunu hatırlamanın önemli olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden yıl boyunca birçok farklı insanla tanışmak zorunda kaldım ve yıl başlamadan önce sosyal olarak endişeliydim ve her zaman insanların en kötüsünü varsaydım – benden hoşlanmayacaklarını veya beni reddedeceklerini veya etmeyeceklerini varsaydım. Benimle konuşmak istemiyorum – durumun gerçekten böyle olmadığını anladım. İnsanların hayal ettiğimden çok daha nazik ve açık olduklarını hissettim, çünkü kafamda korkutucu görünüyordu, ama gerçekten gidip bunu yaptığınızda, gerçekten korkuyu ortadan kaldırıyor, çünkü herkesin biraz korktuğunu fark ediyoruz ama insanlar genellikle açıktır.
Çoğumuzun, özellikle iyi tanımadığımız veya hiç tanımadığımız biriyle, bir sohbet başlatma veya bir sohbeti sürdürme konusunda çok deneyimli olmadığını fark ettiğinizi yazıyorsunuz, bu yıl boyunca konuşma hakkında öğrendiklerinizden biraz bahseder misiniz? dışa dönüklük?
Yıl içinde öğrendiğim ve beni gerçekten etkileyen şeylerden biri ve çok iyi tanımadığım biriyle yaptığım hemen hemen her konuşmada kelimenin tam anlamıyla düşündüğüm şeylerden biri, derin konuşmaya karşı yüzeysel konuşma denen bu kavramdır. Londra’da How To Be Sociable adlı, 40 kişiyle dolu bu dersi aldım ve eğitmen, yüzeysel konuşmanın ve derin konuşmanın nasıl olduğu hakkında konuştu. Yani yüzeysel konuşma hava durumu hakkında konuşmak ve işe gidip gelmeniz, bu hafta sonu ne yapacağınız hakkında şikayet etmek, derin konuşma ise korkularınız, arzularınız ve kırılganlıklarınız hakkında konuşmaktır. İnsanlarla derin bir sohbete girmezsek, anlamlı bağlantılarımız olmaz ve bence bazen o kadar korkuyoruz ki her zaman yüzeysel konuşmada kalabiliyoruz, ama aktif olarak denemek için çaba sarf ettim. istekli görünen, tanıştığım insanlarla derin bir konuşma yapın ve bunun arkadaşlıklarımı ve ilişkilerimi gerçekten derinleştirdiğini hissediyorum.
Başka bir kadın olan Bumble BFF’de tanıştığım bir arkadaşımla kör bir arkadaş randevusuna gittim ve bana birkaç aydır çıktığı bir adamdan bahsediyordu ve ondan gerçekten hoşlandığını söyledi. Gerçekten hoş görünüyordu. İyi bir işi vardı. Sorumlu görünüyordu, iyi bir seks hayatları vardı, ama gerçekten tereddütlü görünüyordu. İyi dedim, sorun ne o zaman?’ İyi dedi, hepsi şaka gibi hissediyorum, derin bir konuşma yok.’ O yıl öğrendiğim bu şeylerin hiçbirini ona söylememiştim. Ona iyi dedim, ona hiç derin bir soru sordun mu?’ Hayır dedi, çünkü gerçekten nasıl hissettiğimi göstermekten çok korkuyorum ya da onun hakkında bu şeyleri gerçekten bilmek istiyorum.’ Bence bu gerçekten yaygın bir korku. Ama aynı zamanda, eğer kimse el sallamıyorsa, kimse el sallamıyorsa, ‘kimse o adımı atmazsa, ilişkiniz sadece sığ bir bölgede kalacak. Kendi deneyimime göre, kocamla altı ay sonra benzer bir problem yaşadım. Her şeyin harika gittiğini hissettim ama ona geçmişi, geleceği ve bir ilişkiden ne istediği hakkında tüm bu kişisel soruları sormak istedim ama sormaktan gerçekten korktum. Bir gece güneş batarken, o alacakaranlıkta birbirimize istediğimiz her şeyi sorabileceğimiz konusunda anlaşmıştık. Sonunda ikimiz de derine inmeyi başardık ve bağlantımızı güçlendiren şeyin bu olduğunu ve evliliğimizin temeli de bu olduğunu düşünüyorum.
Arkadaş grubunuzu büyütmek için uygulamaları kullandınız, süreci çevrimiçi buluşmaya benzer şekilde ele aldınız. Bu nasıl bir deneyimdi?
Bunu gerçekten zor buldum. Flört uygulamalarında olan insanlara çok saygı duyuyorum çünkü ayda birkaç kez kahve içmek istediğim platonik bir kadınla tanışmanın ne kadar zor olacağını bilmiyordum. Bence kimyayı bulmak çok zor ve ayrıca hayatında zamanı olan, nispeten yakınınızda yaşayan birini bulmak istiyorsunuz. Bunu düşündüğümden çok daha zor buldum. Bugün hala arkadaşım olan Bumble BFF’den iyi bir arkadaşla tanıştım, bu yüzden olabilir.
Dışa dönüklük projenizin en büyük armağanı olarak ne görüyorsunuz?
Londra toplu taşıma araçlarında yabancılarla konuştuktan sonra -ki bu İngiltere’de tamamen boştur- gerçekten utanç verici ve yapması gerçekten zordu çünkü doğal olarak utangaçtım, ama bir kez yaptım ve insanlar bana iyi davrandı, Kesinlikle garip olduğumu düşünmelerine rağmen, birdenbire sosyal kaygım buharlaşmaya başladı. Yabancılarla konuşmaktan hiç korkmuyorum. Sosyal olarak çok daha az endişeliyim ve bence bu gerçekten büyük bir değişiklik. Bence herkes kendini tanımlamaya eğilimlidir -kendilerine anlattıkları hikaye- Ben böyle bir insanım, utangaç bir insanım, yabancılarla konuşmam, asla sunum yapmam, ben Kendime partiler vermeyeceğim ya da kendine her ne diyorsan. Stand-up komedi gibi asla mümkün olduğunu düşünmediğim şeyleri yaparak bir yıl geçirerek, kendimin tanımını genişletmek ve daha önce asla mümkün olamayacağını düşündüğüm şeyleri yapabileceğimi fark etmek gerçekten özgür hissettirdi. Gerçekten çok yoğun bir sahne korkum vardı ve 900 kişilik seyirciye notasız bir performans sergilemek zorunda kaldım ve kayıt ediliyordu. Ama bir akıl hocasının yardımıyla bunu atlattım ve kendime çok daha fazla güveniyorum ve bunu yaptığıma inanamıyorum. Bununla kendimi çok güçlenmiş hissediyorum.
Kitabınızı dünyaya gönderirken okuyucularınız için umutlarınız neler?
Kişiliğimizin 30’da sabitlendiğini söyleyen bazı psikoloji çalışmaları var. Bunu okumaktan hoşlanmadım. Sanki, ah, sonsuza kadar böyle olacağım, sonsuza kadar aynı endişelere ve zayıflıklara sahip olacağım.’ Ama sonra Brian R. Little adındaki diğer psikoloğu buldum. Doğa tarafından şekillendirildiğimizi ve yetiştirilmeyle şekillendiğimizi, ancak kişiliğimizin de yapmayı seçtiğimiz şeylerden etkilendiğini söylüyor. Bunu gerçekten özgürleştirici buldum ve bunun gibi bir yıl boyunca başıma geldi. Bunun canlı kanıtıydım – kendime daha çok güveniyordum, daha az sosyal kaygım vardı. İnsanların herkesin dışa dönük olması gerektiğini veya herkesin kim olduğunu değiştirmesi gerektiğini düşünmelerini kesinlikle istemiyorum. İçedönüklük ve dışadönüklük genellikle kalıtsal özellikler olarak kabul edilir, bu yüzden dışa dönük olacağımı düşünmüyorum, içe dönük doğdum, bu benim doğal eğilimim ama kendimi çok daha özgüvenli ve sosyal olarak daha az endişeli hissediyorum. Hayatının geri kalanında endişelerine bağlı kalmak istemeyen birinin bir şeyler yapabileceğine dair umudu olabileceğini düşünün. Açıkçası benim yaptığım şeyler olmak zorunda değil, ama isterlerse onları özgürleştirebilecek ve daha iyisi için değiştirebilecek şeyler yapabilir.
Cara Strickland, yiyecek ve içecek, akıl sağlığı, inanç ve Kuzeybatı Pasifik’teki evinden bekarlık hakkında yazıyor. Sıcak çaydan, iyi şaraptan ve derin sohbetlerden hoşlanır. Her zaman köpeğinizle oynamak isteyecektir. Onunla Twitter’da @anxiouscook ile bağlantı kurun.
