Wat u moet weten als uw date opioïden misbruikt

Er zijn eindelijk alarmbellen gaan rinkelen over het wijdverbreide en gevaarlijke gebruik van opioïden in de Verenigde Staten – inclusief voorgeschreven pijnstillers en heroïne. Tegenwoordig aarzelen gezondheids- en wetshandhavers niet om het een “crisis” te noemen die dringende aandacht vereist.

Maar dat is geen nieuws voor iemand die de gevolgen van verslaving van dichtbij heeft meegemaakt. Op nationale schaal leent het gebruik van opioïden zich voor droge en onpersoonlijke statistische analyses, maar in individuele levens is de impact onmetelijk. Kijken hoe iemand van wie je houdt bezwijkt voor een bijtende afhankelijkheid is enorm pijnlijk en gekmakend.

Soms sluipt verslaving tragisch in een relatie waaraan je al toegewijd bent. Maar als je nog steeds alleen uitgaat met iemand die verslaafd is of kan zijn aan opioïden – of een ander middel – ben je het aan jezelf verplicht om lang en goed na te denken over het soort toekomst dat voorspelt, mocht je verder gaan.

Om je daarbij te helpen, volgen hier zes harde feiten over het leven met een verslaafde:

Vertrouwen is bijna onmogelijk.

In feite is dit de som en het onvermijdelijke resultaat van al het andere op deze lijst (en meer). Om die reden verdient het een plaats aan het hoofd van de lijn – vooral met de kwetsbaarheid en intimiteit van een romantische relatie op het spel. Dat komt omdat, onder de beste omstandigheden, echt vertrouwen tussen geliefden moeilijk te bereiken en te behouden is. Afgezien van echt en duurzaam herstel, zal het gedrag van een verslaafde altijd ruimte laten voor twijfel.

Je zult niet beter zijn dan de tweede plaats.

In werkelijkheid is zelfs dat misleidend, omdat het impliceert dat je op zijn minst in de race zit. De harde realiteit is dat de eisen van afhankelijkheid bijna altijd andere overwegingen volledig verdringen. Herstellende verslaafden geven toe dat op het moment van de beslissing om hun beloften aan de mensen om wie ze geven na te komen of om hun behoefte aan hulp te bevredigen, concurrerende prioriteiten gewoon ophouden te bestaan.

Verslaafden zijn gekke makers.

Iemand die in de greep is van harde afhankelijkheid zal bijna alles zeggen en doen – de waarheid verbuigen of plausibele maar valse realiteiten bedenken – om hun behoefte en hun acties te rechtvaardigen. Dit zorgt ervoor dat mensen om hen heen vaak gedesoriënteerd raken en zich afvragen of zij zelf misschien degenen zijn met een probleem.

De “vrienden” van een verslaafde zijn vaak verdacht en onsmakelijk.

Voor een verslaafde zijn vriendschappen opgebouwd rond een gemeenschappelijke behoefte aan drugs en het bereiken van het gemeenschappelijke doel van toegang tot drugs. Dat betekent dat ze aangetrokken worden tot andere verslaafden en drugsdealers – geen solide sociale basis voor je nieuwe relatie.

Verslaving is vaak niet het enige geestelijke gezondheidsprobleem van een verslaafde.

Onderzoek heeft uitgewezen dat een op de twee mensen die worstelen met drugsverslaving ook lijdt aan een diagnosticeerbare psychische aandoening, zoals depressie, angst, posttraumatische stressstoornis, bipolaire stoornis of andere persoonlijkheidsstoornissen. Dat betekent dat herstelinspanningen veel meer zullen vergen dan alleen onthouding, maar ook begeleidende ziekten moeten aanpakken.

Jouw liefde is niet genoeg.

Ten slotte is het verleidelijk om te geloven dat je in staat bent om de verslaafde tot soberheid te ‘houden’. Dat wil zeggen, met voldoende niet-oordelende steun en onvoorwaardelijke acceptatie, zullen ze eindelijk de kracht vinden om weg te lopen van hun verslaving. Hoewel die dingen zeker een rol kunnen spelen op zijn of haar weg naar herstel, vormen ze op zichzelf heel weinig – behalve als een recept voor teleurstelling voor jou. De essentiële ingrediënten voor succes zullen altijd de vastberadenheid van de verslaafde zijn om te genezen, in combinatie met de juiste professionele behandeling. Periode.