Bekar Gal Lindsay Tigar: Çiftler Hafta Sonu Nasıl Hayatta Kaldım
Cumartesi ve Pazar günümü geçirmek istediğim tüm yerler arasında, doğal, romantik, mükemmel bir rustik, seksi dağ kaçamağı listemin başında değil. Özellikle o hafta sonu Romantik Çift’in temalı hafta sonu olduğunda. Ancak bir meydan okumadan asla vazgeçmeyen bir kadın olarak, New Paltz, NY’deki Mohonk Dağ Evi bana iki bekar kızın ev sahipliği yaptıkları en rüya gibi hafta sonunu atlatıp atlatamayacağını görme fırsatı verdiğinde, özellikle ikili için tasarlanmıştı. o.
Neredeyse benim kadar uzun süredir bekar olan arkadaşım Kathryn’i de yanıma aldım ve kendimizi romantik tatil beldesinin sunduğu her şeye kaptırmaya karar verdik: kaplıca uygulamalarından şarap tadımlarına, um, bizi havaya sokacak. . Dürüst olmak gerekirse, New York’un kaosundan uzaklaşmak için ne kadar heyecanlı olsam da, kendimi genellikle tüm kalbimle kaçındığım durumlara doğrudan sokma konusunda gergindim. Gerçekten her şeyden çok istediğim tek şeye sahip olan düzinelerce mutlu, sevgi dolu insanla yüz yüze olmak istiyor muydum? Bana hayran olan bir adamla paylaşmak için neredeyse her şeyi vereceğim aktivitelere katılmama gerçekten izin verecek miydim?
Dört yıllık bekarlık bana kendimi duygusal olarak nasıl manipüle etmemem gerektiği konusunda hiçbir şey öğretmedi mi?!
Beni yanlış anlama – çiftlerden nefret etmem. Aslında arkadaşlarım bana aşk lakabını takıyorlar çünkü ben aşkı bu kadar çok seviyorum (başka neden geçimimi yazayım ki?). Ama tatlı nasıl tanıştığımız hikayelerinden, zamana direnen ve arkadaşlarımın eşlerini bulduğunu gören yaşlı çiftlerden ne kadar zevk alsam da, bir parçam biraz (okuyun: çokça) kıskanç. Etrafınızdaki herkesin, bir kızı biraz güvensiz hissettiren, bulmak için dua ettiğiniz ilişkiye rastladığını görmekle ilgili bir şey var. Biraz değersiz. İşe yarama olasılığı konusunda biraz tedirginim – herkesin size söz verdiği gibi.
Ama aşka büyük bir inanan olmakla ilgili benim hakkımda bilinmesi önemli olan diğer bir şey daha var: Ben de işaretlere inanırım. Ve Mohonk’a yaptığım gezi o kadar bariz işaretlerle doluydu ki, olma eğiliminde olduğum kadar idealist veya kaprisli olmayan Kathryn bile görmezden gelemezdi.
Bavullarımızı bıraktıktan ve odamızın (şömine ve dağlara bakan 5. kat balkonu ile tamamlanmış) üzerine salyalarını bıraktıktan sonra, her şeyi kontrol etmek için alt kata indik. Önce okuma odası olan bir kütüphaneye rastladık. Tesis 150 yıldan daha uzun bir süre önce inşa edildiğinden, her köşesinde tarih veya cazibe eksikliği yoktur ve kütüphane, mülkün arkasındaki tüm mirası temsil etmektedir. Belki de sersemlemiş olduğumuz ve çalışmaktan ve seyahat etmekten yorulduğumuz için büyük sözlüğü açmaya, gözlerimizi kapatmaya ve rastgele bir kelimeye işaret etmeye karar verdik. Ben açık fikirli olmayı seçsem de (belki de bu kadar seçici olmamam gerektiğinin bir işareti), Kathryn doğrudan kalbe işaret etti.’ Rastgeleliğe şaşırarak, en son flört maceralarımızı yemek için Carriage Lounge’da çabucak şaraba başvurduk.
O gece yemek salonunda çok fazla yemek yedikten sonra, odamızdaki şöminenin yanında yudumlamak için bir şişe şarabımızdan kalanları yukarı çıkarmaya karar verdik. Közün tutuşmasını izlerken ve omuzlarımın günlük gerilimlerinden kurtulduğunu hissettiğimde, o gün Mohonk’ta gördüğüm tüm çiftleri düşündüm: karısı doğum günü pastasındaki mumları üflerken genişçe gülümseyen bir koca, yaşlı bir çift. Koridor boyunca el ele tutuştuk ve Kathryn ile benim, yemek salonuna ve sayısız diğerlerine büyük girişlerini yapmalarına izin vermek için genellikle hızlı tempolu duruşumuzu nazik bir yürüyüşe çıkarmamıza neden oldu. Hepsinin bir noktada adil fikirli bir kalbi var mıydı? Etrafta dolaşan, onları büyük bir aşka hazırlamak için büyük bir hayat kuran bekarlar mıydı? Bir gün alev alev yanan bir aşkın şehvetten daha fazlası olacağını umarak ateşin sesiyle uykuya mı dalmışlardı? Etrafımdaki tüm işaretleri zaten fark ettiğim için, evrenden kaldığımız süre boyunca bu işaretleri göndermeye devam etmesini istedim.
Evren dinledi.
Kahvaltı için asansöre bindiğimizde, beşinci kat lobisindeki tabloyu fark ettik – karısını öpmek için eğilen bir adam, bu, flört ederken sıklıkla göz ardı ettiğim romantik sevgi jestlerini hatırlatıyordu. Altı eyaletin engelsiz manzarasını sunan kısa bir yürüyüş olan meşhur Sky Top’a dağdan çıktık. 100. basamağı en tepeye çıktığımızda köşede orta yaşlı bir çiftin arkalarındaki manzarayı özlemeye çalıştığını fark ettim. Fotoğraflarını çekmeyi teklif ettim ve onlar da Kathryn ve benim için bu iyiliğe karşılık verdiler. Sonra aşağı inmek için aşağı indiğimizde onları bir bankta oturduklarını ve önlerindeki uçsuz bucaksızlığa baktıklarını gördüm. Bu sefer biraz daha ileri gittim ve onlara sabit durmalarını, profillerini yakalamam gerektiğini söyledim. Ve tıpkı o resimdeki gibi – adam eğildi ve onu öptü. Onlara ne kadar süredir evli olduklarını sordum ve sadece güldüler: “Çok uzun ama yeterince uzun değil.”
Ama işaretler gelmeye devam etti.
O akşam, Charles Smith şaraplarıyla şarap tadımına gittik – bir adam, şaraplarının çoğunu ilişkiler yanlış (ve doğru) gittikten sonra modellemiş bir adam. Charles Smith’in yılın şarap üreticisi olduğunu gösterdikleri videoda, “Ben her zaman nedimeydim, asla gelin olmadım!” dedi. – Kathryn ve benim anlayışla başımı sallamamıza neden olan bir duygu. Tadımda okçuluk dersimizde tanıştığımız bir çiftin yanına oturduk ve nasıl tanıştıklarını sordum. Gülümsedi, kadın güldü, şaraptan bir yudum aldı ve “Eh, o benim üçüncü kocam” dedi. Hikayeyi anlatmaya devam etti – önce arkadaşlar, sonra aşkları kaçınılmazdı – ve bunun bazen tam olarak düşündüğünüz gibi yürümediğini, ancak 16 yıllık evlilikten sonra asla daha mutlu olmadılar ve geri döndüler. Birlikte kaçmak için yılda iki kez Mohonk’a.
Ama belki de, aşkın her zaman etrafta ve her zaman mümkün olduğuna dair tüm bu hatırlatmalar arasında benim için en anlamlı olan işaret basit bir tahta parçasıydı. Kuzey Carolina’da büyüdüğümden ve Manhattan’da yazar olma hayallerimin peşinden koştuğumdan beri, doğayla ilgili, sahip olduğumu unuttuğum yumuşak kısımlarıma geri dönmeme yardımcı olan bir şey var. Beni korkutan bu savunmasız taraf – sevmek, hissetmek, birinin olabileceğine inanmak. NS birisi. Kathryn ve ben Mohonk’taki Ahır Müzesi’nde dolaşırken, 1800’lerin sonlarından kalma eski bir gazete kupürünün fotoğrafını çekmek için eğildim ve sağımda bir şey fark ettim: açıklanamaz şekilde kalp şeklinde olan bir ağaç gövdesinin dibi. . Yüzlerce yaşındaydı ve güzel kusurlar ve renklerle dolu değildi, yine de cesur ve cesur bir şekilde ayağa kalktı, zeminini diğer tüm ilginç antikalara karşı korudu. Kalp şeklindeki ahşap hiç de öyle görünmeyebilir, ancak bir ilişki kurmak için onca başarısız girişimden, onca korkunç adamdan ve yalnız geçirilen onca geceden sonra, katılaştığını hissetmek kolaydır. Aşka açık olan parçan gibi hissetmek yavaş yavaş soluyor.
Ama kalbin solmaz. Bir ağaç gövdesi gibidir, en çetin, en sert, en güçlü ve en dayanıklı, en uzun ömürlü parçanız, sonuna kadar yapışır. Fırtınadan ne kadar vazgeçmek isteseniz de ya da yolunuza çıkan gelgitlerden kaçmak isteseniz de. Devam ediyor, atmaya devam ediyor, böylece inanmaya devam ediyorsun.
Kathryn ve ben de öyle olacağız. Belki de çiftlerden bu kadar kaçınmayacağız. Mohonk bana bir şey öğrettiyse, o da aşkın etrafında olmanın kıskançlık uyandırması ya da kendimi değersiz hissettirmesi gerekmediğidir. Bunun yerine, mutlu çiftlerin etrafında olmak tam tersi bir etkiye sahip olabilir: Yarın gece bir randevum var ve çok uzun zamandır ilk defa, geleceğimde romantizmin ve aşkın ne olabileceği konusunda umutluyum.
Kim bilir, belki seneye erkek arkadaşımı Mohonk’a kaçamak için götürürüm ve ona kalp şeklindeki ağaç gövdesini gösteririm ki, onun gerçekten bir yerlerde, dağ zirvelerinin ötesinde, rüyaların ötesinde bir yerde var olduğuna biraz olsun inandırırım. Onun için ve kendim için hayal etmiştim.
Ve değilse, Kathryn, ikinci raund için var mısın? Benimle kaplıcada buluş. Ben şarabı getireceğim.
Lindsay Tigar, New York’ta yaşayan 26 yaşında bekar bir yazar, editör ve blog yazarıdır. Popüler flört bloguna başladı. Bir Aşk Bağımlısının İtirafları, uzun boylu, duygusal olarak uygun olmayan erkeklerle (kişisel zayıflığı) çok fazla korkunç randevudan sonra ve şimdi bu konuda bir kitap geliştiriyor. James Fitzgerald Ajansı. eHarmony, YourTango, REDBOOK ve daha fazlası için yazıyor. Yazmadığı zamanlarda onu bir boks veya yoga dersinde, bir sonraki seyahati için rezervasyon yaparken, arkadaşlarıyla kırmızı şarap yudumlarken veya sevimli yavrusu Lucy’yi yürürken bulabilirsiniz.
