De kunst van het vrijen: observaties en tips uit de loopgraven

Vind je jezelf schaapachtig e-mailen met vrienden om dubbelzinnige interacties met je geliefde te ontleden of probeer je sms-berichten te ontcijferen voor een duidelijk teken van interesse? Heb je je afgevraagd of je wordt gevraagd voor een date of alleen voor koffie? Heb je moeite om manieren te vinden om te flirten die je aan de goede kant van de grens brengen tussen schattig en aanstootgevend zijn? Welkom bij vrijen in de moderne tijd!

Vrijen is de glibberige, soms heerlijke, maar vaker irritante oefening tussen je tot iemand aangetrokken voelen en met die persoon daten. Verkering heeft een lange en legendarische geschiedenis, met ingewikkelde rituelen en voorbijgaande rages, en de woordenboekdefinitie van vrijen schetst een gedefinieerd pad naar het huwelijk. Maar dit is noch hier noch daar in de vrijlopende wereld van mannen en vrouwen van vandaag. Zoals ik het ben gaan begrijpen, gaat de echte ‘kunst van het vrijen’ in deze tijd niet over manipulatie of bedrog. In plaats daarvan gaat het om het beheersen van de kunst van communicatie, risico’s nemen en echt zijn met andere mensen

Ergens tussen het verlaten van de universiteit en het besef dat ik volwassen zou worden, merkte ik dat ik een ongrijpbare dichter achtervolgde die in mijn leven kwam als mijn kickboksinstructeur en, zoals de meeste mensen die zich tegenwoordig tot elkaar aangetrokken voelen, hadden we geen idee wat we moesten doen . Ik overleefde het tumult van 18 maanden, zoals ik het grootste deel van mijn leven overleef, met steun van vrienden die advies gaven en hun eigen ervaringen deelden bij deze lastige taak.

Terugkijkend op het ‘e-mailverhaal’ dat van het ene op het andere moment werd verzameld, werd ik getroffen door de diepe wijsheid (achteraf natuurlijk) die naar voren was gekomen over het huidige klimaat van de huidige minnaars in het algemeen. Dus in plaats van te proberen een definitieve set richtlijnen voor iedereen te formuleren, en de uiteindelijke uitkomst van de one-size-fits-all-mentaliteit af te dwingen – ongetwijfeld one-size-fits-none – heb ik de gegevens gedestilleerd in 10 thema’s, en een Unified Theory of Modern vrijage ontstond.

Kortom, ik beweer dat flirten zijn dood begon te ontmoeten op universiteitscampussen toen de zeer reële angst voor seksuele intimidatie en date-verkrachting in botsing kwam met een crescendo van feminisme in de nasleep van het vrouwenlib van de jaren zestig en de reactie van Clarence Thomas in de jaren tachtig. Mannen ontwikkelden in wezen verbale faalangst en vrouwen werden gevoelig voor insinuaties die hun gelijke voet bedreigden. Of zo gaat mijn theorie.

Velen van ons, ruwweg tussen de 20 en 45 jaar oud, zijn opgevoed met het idee dat onze Amerikaanse samenleving werd geregeerd door nieuwe regels. Maar de waarheid is dat toen de sociale gendernormen van de jaren 50 werden opgeheven, ze nooit werden vervangen door flexibelere parameters. In 1945, toen een huisvrouw ervoor koos om naar buiten te gaan met zwarte netkousen en rode lippenstift van de brandweerwagen, wist ze welke boodschap ze uitstuurde EN ze wist dat mannen die boodschap onverdund zouden ontvangen. Er was een consistente communicatie.

Nu zie ik iedereen gemengde berichten sturen, gedachten proberen te lezen en een romantisch spel spelen dat niet langer wordt beheerst door algemeen erkende regels. En het helpt niet dat met het huwelijk dat later plaatsvindt, we met veel meer bagage het hof maken dan we zouden doen als we ons zouden verdiepen in een lieverd van de middelbare school. Velen van ons brengen de patronen van vroegere geliefden en geleerde lessen in de verwachtingen van onze huidige passies.

Ten slotte, als we rekening houden met de breedte van diversiteit waaraan we nu worden blootgesteld en van waaruit we mogelijk onze match kunnen ontmoeten, zie ik echte taal- en culturele barrières toegevoegd die in het verleden niet zo gebruikelijk waren. Gezien dit alles, is de enige conclusie die ik kan trekken, dat we de regels zoals we die kennen moeten schrappen, ons streven van geval tot geval moeten aanpassen en ons moeten verplichten om één-op-één met elkaar te communiceren. Makkelijker gezegd dan gedaan, geloof me, ik weet het (ze zegt terwijl ze momenteel worstelt om de “Vind je me leuk? Controleer ja, nee of misschien”-vraag met een geweldige kerel die ergens tussen vriend en flirt zit).

Maar ik heb gemerkt dat het in gedachten houden van de volgende drie thema’s, die schijnbaar de meest voor de hand liggende hoewel de meeste inspanning vergen, je vermogen om effectiever na te streven absoluut zal verbeteren:

Lees tussen de tekens door : Als u in de war bent door de borden die u ziet, stop dan en vraag de weg. (Ja, dit betekent dat je het risico loopt afgewezen te worden, maar je weet tenminste of het tijd is om die afrit te nemen.)

Vitale statistieken basislijn : Voer regelmatig metingen uit om een gevoel van basislijngedrag vast te stellen voordat u conclusies trekt. Wat is standaard flirten versus vriendelijk zijn voor je object van genegenheid? Goed kalibreren betekent veel data verzamelen (dus meerdere keren uitgaan).

A la Mode : Liefde komt in vele stijlen. Vrijen als iemand anders leidt tot verwarring wanneer je echte zelf opduikt. Wees jezelf om teleurstelling te voorkomen.

Individualiteit is lange tijd een belangrijk ingrediënt geweest voor Amerikanen. Maar als we onze unieke kwaliteiten benadrukken, maken we romantische generalisaties nog onbruikbaarder. Er zijn veel soorten minnaars en het najagen alsof er maar twee zijn, namelijk ‘mannen’ en ‘vrouwen’, lijkt me te simplistisch. De meesten van ons zouden graag gezien willen worden als meer dan de som van onze stereotypen.

Mijn kickboksdichter was heel anders dan de man die hem voorging. En hoewel het onmogelijk is om aannames te vermijden, heb ik hem echt leren kennen door hem te leren kennen. We moeten vertrouwd raken met communicatie, vanuit elke hoek. We moeten bereid zijn om te luisteren en te delen. En ongetwijfeld, als je dit pad volgt, zullen je dappere pogingen om het hof te maken een verhaal zijn dat het waard is om met vrienden te delen, zo niet het begin van “nog lang en gelukkig”

Kaz Brecher is de auteur van “The Art of Wooing: An Email Tale of Modern Courtship”, dat naar de “Griffin and Sabine” is geroepen voor de Sex in the City-menigte. Brecher is een scherp waarnemer van de menselijke natuur in de context van veranderende sociale psychologie, en dit unieke mixed media-boek, dat zich ontvouwt via e-mailuitwisseling, heeft een groeiende aanhang over de hele wereld. Het boek is verkrijgbaar bij http://theartofwooing.com/