Arkadaşlık Nasıl Köpek Bakıcısı Gibidir

Birkaç yıl önce, çocukluk köpeğime veda ettim. Hayatımın büyük bölümünde sadık yoldaşım olmuştu, ona ihtiyacım olduğunda hep oradaydı. Bırakmak zordu.

O zamanlar iki kızla birlikte kiralık bir evde yaşıyordum ve eskrim yoktu. Köpeğim ölmeden önce bile, bir gün kendi alanımda kendi köpeğime sahip olmayı dört gözle bekliyordum, ama zaman doğru değildi.

Yine de, köpeklerin etrafında olmak istedim. Tüm arkadaşlarıma şehir dışına çıktıklarında onlarınkini izlemek için hazır olduğumu bildirdim. Bu köpekleri ödünç aldığımda, flört etmeyle pek çok benzerlik fark etmeye başladım.

Arkadaşımın Greater Swiss Mountain köpeğini izlediğimde, bir köpek yavrusu almakla ilgilenmediğimi fark ettim. Canımdı ama ben yemek pişirirken baldır kaslarımı çiğniyor, onunla yürümeyi denediğimde ayakkabılarımı çiğniyordu. Kocaman, anlamlı gözlerini ve gerektiğinde haplarını vermeme izin vermesini sevdim. Her şey kadar tatlıydı ama biraz büyümesi gerekiyordu.

Arkadaşım yaşlı Husky ve ben yüzerek vurdum. Benimle yürümekten ya da ben kitap okurken ayaklarıma uzanmaktan mutluydu. Dışarı çıkması gerektiğinde bana haber verdi ve acıktığında yemek yedi, tam da umduğum türden bir köpek.

Çıkmayı her zaman iki kişiyi bir araya getirmek ve nasıl olduklarını görmek için bir fırsat olarak düşünmüyorum, ama elbette durum bu. Beni ben yapan özelliklerim var, çıktığım kişi de öyle.

Bir köpeğe dokunmadığımda, ne köpeği ne de beni daha az düşünmüyorum – sadece bunun en uygun olmadığını anlıyorum. Belki de çıktığım yola bu duygunun bir kısmını enjekte etmeliyim. İşler yolunda gitmediğinde, bunun nedeni çok seçici olmam ya da yeterince çekici olmamam değil, sadece en uygun olmamamızdır.

Köpek bakıcılığı yapmayı seviyorum çünkü bir köpekle bire bir vakit geçirme fırsatım var. Neyin belirli köpeklere özgü olduğunu ve neyin ortak olduğunu öğreniyorum. Bir çoğunu aynı anda sevmenin mümkün olduğunu öğreniyorum.

Köpeğimi almadan önce (umarım yakında), biraz zaman geçirmeyi planlıyorum. Onun geçmişi hakkında neler yapabileceğimi öğrenmek ve nasıl yaptığımızı görmek için birlikte olmak istiyorum. Birlikte nasıl yapacağımıza dair bir fikir edinmek için köpeğimi tanıyan insanlarla konuşmak istiyorum. Bu, bir köpeği evlat edinmek için sağduyudur ve flört gibi duygusal tehlikelerle dolu değildir. Ama ya olmasaydı? Ya flört etmek sadece bir fırsatsa? Ya dışarıda sevebileceğim çok sayıda harika köpek olduğuna inandığım gibi, tıklayabileceğim çok sayıda harika insan olduğuna inansaydım?

Bu, flört etmeye bakış açımı sonsuza kadar değiştirebilir.

Cara Strickland, yiyecek ve içecek, akıl sağlığı, inanç ve Kuzeybatı Pasifik’teki evinden bekarlık hakkında yazıyor. Sıcak çaydan, iyi şaraptan ve derin sohbetlerden hoşlanır. Her zaman köpeğinizle oynamak isteyecektir. Onunla Twitter’da @anxiouscook ile bağlantı kurun.