Flirten 201: Meer dan je ziet

Een warme glimlach, aanhoudend oogcontact, een aanraking op de arm – dit flirterige gedrag (ook bekend als verkeringsgedrag) gaat ver door iemand te laten weten dat je je tot hem aangetrokken voelt. Onderzoekers hebben veel tijd besteed aan het categoriseren van deze talrijke gedragingen, waaronder hoofd gooien, wenkbrauwen optillen, lippen likken en rug strelen, om er maar een paar te noemen (Moore, 1995). Omdat we de complexe wezens zijn die we zijn, kan geen enkel gedrag een teken zijn van onmiddellijke aantrekkingskracht.

Er zijn zelfs meer gecompliceerde gedragspatronen die op een onbewust niveau werken. Als je date bijvoorbeeld zijn of haar been kruist, doe je dan hetzelfde? Er wordt gedacht dat de patronen en soorten bewegingen die je aangaat met een partner synchroniciteit communiceren, wat vaak inhoudt dat jullie allebei op dezelfde lijn zitten en elkaar op een bepaald niveau begrijpen. Studies tonen zelfs aan dat hoe meer je je bezighoudt met wederzijdse gedragspatronen, hoe meer je geïnteresseerd bent in die andere persoon (Grammer, Kruck, & Magnusson, 1998).

Bij baltsgedrag is een denkrichting dat meer beter is, of op zijn minst duidelijker. Het idee is dat hoe meer flirterig gedrag je vertoont, hoe groter de kans is dat de ander weet dat je geïnteresseerd bent. Het is hoe je de aantrekkelijke vreemdeling aan de andere kant van de kamer krijgt om jouw kant op te kijken of hoe je je nieuwe date laat weten dat je meer wilt dan alleen vriendschap.

Zoals bij elke vorm van communicatie, hangt succes echter net zoveel af van de persoon die de signalen geeft als van de persoon die de signalen ontvangt. Hoe bedreven is de ander in het oppikken van jouw signalen? Er is een breed scala aan onderzoek gedaan om te weten wanneer iemand je aandacht probeert te krijgen en wanneer ze gewoon vriendelijk zijn. Hoewel de meeste mensen van tijd tot tijd fouten maken, toont onderzoek aan dat mannen eerder vriendelijkheid verkeerd interpreteren voor seksuele bedoelingen. Er zijn ook verschillende kenmerken die een verkeerde interpretatie van seksuele interesse vaker maken. Mannen die bijvoorbeeld geneigd zijn tot geweld, vijandigheid, openstaan voor informele seksuele ontmoetingen en dronkenschap, zien vriendelijkheid eerder als seksuele interesse (Jacques-Tiura, et al., 2007).

Verder onderzoek suggereert dat het misschien niet alleen mannen zijn die fouten maken over seksuele bedoelingen. Een studie toonde aan dat zowel mannen als vrouwen die meer casual seksueel georiënteerd zijn, waarschijnlijk dachten dat anderen ook seksueel geïnteresseerd zijn (Lenton, et al., 2007). Met andere woorden, mensen hebben de neiging om anderen te zien zoals ze zichzelf zien, en de interpretatie van seksuele signalen kan te maken hebben met je eigen seksuele interesse in plaats van met je geslacht.

Verhoogde seksuele interesse zou kunnen verklaren waarom sommige mensen vriendelijkheid eerder verkeerd interpreteren voor iets meer; dit is echter niet het volledige plaatje. Verder onderzoek heeft aangetoond dat mannen vaak ook fouten maken in de andere richting, waarbij ze seksuele bedoelingen verkeerd interpreteren voor vriendelijkheid (Farris, et al., in pers). Met andere woorden, het is niet zo dat mannen seks alleen zien omdat ze meer seksueel georiënteerd zijn, maar eerder dat hun percepties over het algemeen minder nauwkeurig zijn in vergelijking met die van vrouwen. De onderzoeken ondersteunen de hoeveelheid literatuur die suggereert dat vrouwen misschien wat vaardiger zijn in het lezen van emotionele en non-verbale signalen.

Dus als mannen niet zo goed zijn in het ontvangen van subtiele signalen, zijn vrouwen dan gedoemd om voor zichzelf te signaleren? Wanneer je een partner probeert aan te trekken, kan een suggestie zijn om duidelijker te zijn in je flirterige signalen. Nog een suggestie, wees geduldig. Onderzoek met betrekking tot paringsstrategieën van niet-menselijke soorten beschrijft paringsrituelen met consistente gedragspatronen gedurende een bepaalde periode. Hoewel de eerste paar pogingen misschien niet worden ontvangen, gaan consistentie en volharding ver in het communiceren van uw behoeften, vooral met zoiets complexs als aantrekkingskracht.

Flirten kan iemand laten zien dat je geïnteresseerd bent in die persoon; het is echter zeker niet de enige reden om te flirten. Flirten komt ook voor als er geen behoefte is aan verkering of paring. Om dit gedrag te verklaren, kan het waardevol zijn om een tweede denkrichting te introduceren, namelijk dat flirten kan worden gebruikt als een middel om voordeel te behalen. Of je het nu bewust gebruikt of niet, flirten kan een boost voor je zelfvertrouwen geven, anderen een goed gevoel over je geven of zelfs iemand ertoe brengen iets voor je te doen. Met andere woorden, flirtgedrag kan effectief zijn omdat het positieve gevoelens bij een andere persoon oproept.

Neem bijvoorbeeld het baltsgedrag van lachen. Net als flirten wordt lachen vaak gezien als een indicator van iemands interne toestand. Als ik ergens om lach, moet dat betekenen dat ik het grappig vind; lachen kan echter ook wijzen op beleefdheid, nervositeit of zelfs ondankbaarheid. In plaats van je innerlijke toestand te communiceren, kan lachen worden gebruikt om het positieve affect bij de ander te vergroten (Owren & Bachorowski, 2003). “Hoe meer je om iemand lacht, hoe groter de kans dat die persoon je aardig vindt. Hetzelfde kan gezegd worden voor ander flirtgedrag in het algemeen. Het is een subtiele (of soms niet-subtiele) strategie om de ander te beïnvloeden om hem of haar een goed gevoel te geven, om ervoor te zorgen dat de ander je aardig vindt, of misschien om de ander ertoe te brengen je mee uit te vragen.

Flirten is een complexe communicatiestrategie waarbij meer betrokken is dan op het eerste gezicht lijkt. Met meerdere betekenissen en manieren om te flirten, is het geen wonder dat flirten zowel een vaardigheid als een kunst kan zijn.

Verder lezen:

Farris, C., Treat, TA, Viken, RJ, & McFall, RM (in druk). Perceptuele mechanismen die genderverschillen karakteriseren bij het decoderen van de seksuele intentie van vrouwen. Psychologische Wetenschap.

Grammer, K., Kruck, KB, & Magnusson, MS (1998). De baltsdans: patronen van non-verbale synchronisatie in ontmoetingen van het andere geslacht. Dagboek van non-verbaal gedrag, 22, 3-29.

Jacques-Tiura, A., Abdij, A., Parkhill, M., & Zawacki, T. (2007). Waarom zien sommige mannen de seksuele bedoelingen van vrouwen vaker verkeerd dan anderen? Een toepassing van het samenvloeiingsmodel. Bulletin over persoonlijkheid en sociale psychologie, 33, 1467-1480. Lee, E. (27 juli 2007). Het seksuele stereotype doorbreken. eHarmony Labs Hot Science-blog.

Lenton, AP, Bryan, A., Hastie, R., & Fischer, O. (2007). We willen hetzelfde: projectie in oordelen over seksuele bedoelingen. Bulletin over persoonlijkheid en sociale psychologie, 33, 975-988.

Moore, MM (1995). Verkering signalering en adolescenten: “Meisjes willen gewoon plezier hebben”? The Journal of Sex Research, 32, 319-328.

Owren, MJ, & Bachorowski, JA (2003). Heroverweging van de evolutie van niet-linguïstische communicatie: het geval van lachen. Dagboek van non-verbaal gedrag, 27, 183-200.

Setrakian, H. (13 november 2007). Waarom begrijpen sommige mannen vriendelijkheid voor seksuele bedoelingen verkeerd? eHarmony Labs Hot Science-blog.