Kun je voorspellen of ze vals spelen?
Ontrouw komt alarmerend vaak voor, zoals recente nieuwsgebeurtenissen kunnen bevestigen. Hoewel meer dan 95% van de mensen denkt dat ontrouw verkeerd is, zal gedurende hun hele leven 22 %-25% van de mannen en 11 %-15% van de vrouwen toegeven dat ze buitenechtelijke seks hebben gehad, en als je emotionele ontrouw meetelt, groeien de aantallen kavel; sommige gerenommeerde onderzoeken hebben geschat dat meer dan 40% van alle huwelijken een vorm van ontrouw heeft.
Dus kun je zien of iemand vals gaat spelen?
Sommige mensen denken dat ze een conclusie kunnen trekken op basis van alleen visuele aanwijzingen. Ze wijten het aan de testosteronniveaus van de man of het feit dat de vrouw haar man niet het gevoel geeft een held te zijn. Ze zijn fout. Dat zie je niet aan zijn jukbeenderen of omdat zijn vrouw hem negeert.
Wie is kwetsbaar?
Onderzoek heeft aangetoond dat er niet ÉÉN reden is waarom echtgenoten hun echtgenotes/echtgenoten bedriegen. Sommige mensen doen het omdat ze machtig zijn en denken dat ze kunnen bedriegen en niet gepakt worden; sommigen omdat ze geen liefde, intimiteit of aandacht krijgen van hun echtgenoten; en sommige omdat de hete vreemdeling op het verkeerde moment met hen flirt. Er zijn veel redenen waarom het gebeurt, en de dingen die tot bedrog kunnen leiden, kunnen subtiel en moeilijk te zien zijn wanneer ze beginnen.
Waar begint het, en met wie? Het is niet zo simpel als “Hij is een eikel” of “Ze kan zichzelf niet beheersen.” Onderzoekers hebben veel werk verzet door te kijken naar het type persoon dat meer kans heeft om vals te spelen en het soort huwelijk waarbij vals spelen waarschijnlijker is. En het blijkt dat de wortels van ontrouw erg diep kunnen zijn. Er zijn soorten mensen die kwetsbaarder zijn voor zaken. Het is waarschijnlijk niet verrassend dat mannen vaker vals spelen (vooral degenen die zich machteloos en sociaal geïsoleerd voelen), maar beide geslachten kunnen gemakkelijk in de volgende groepen vallen:
Degenen die hunkeren naar opwinding
Degenen met een voorgeschiedenis van echtscheiding, seksueel misbruik of psychische problemen zoals depressie of bipolaire stoornis
Degenen die niet religieus zijn
(Herinnering: de inhoud van dit artikel was gebaseerd op een uitgebreid overzicht van het onderzoek naar buitenechtelijke betrokkenheid gedaan door Allen, Atkins, Baucom, Snyder, Gordon en Glass, dat verscheen in het tijdschrift Clinical Psychology: Science and Practice, volume 12 in de zomer van 2005 op pagina’s 100-130. Zie voor meer informatie het gedetailleerde citaat onderaan dit artikel.)
De wortels van vreemdgaan kunnen ook in de kwaliteit van het huwelijk liggen. Echtgenoten die veel conflicten en weinig warmte en nabijheid met hun partners hebben en de neiging hebben om de seksuele aspecten van hun relaties te verwaarlozen of als vanzelfsprekend te beschouwen, lopen een grotere kans om de daders of het slachtoffer van ontrouw te worden.
Maar geen van deze dingen betekent dat iemand vals speelt. Niemand is voorbestemd om vals te spelen. In feite zijn cheaters zelden van plan om vals te spelen.
Waar is het punt van geen terugkeer?
Vaker merken cheaters dat ze van een glibberige helling afglijden voordat ze zich er ooit van bewust zijn. De uiteindelijke bedrieger kan ontdekken dat hij of zij de risico’s van een ontluikende relatie ontkent door te denken: “Het is alleen maar lunch, het is niet zo’n groot probleem”; “Het is niet erg als ik haar een cadeautje geef”; of “Natuurlijk heb ik hem gekust, maar we waren dronken op het feest.”
De niet-vreemdgaande echtgenoot kan voelen dat er iets mis is voordat het bedrog plaatsvindt. Maar in plaats van het probleem aan te pakken, zou hij of zij bang kunnen zijn dat het huwelijk zal eindigen of gelukkig zijn bij de gedachte minder tijd aan ruzies te besteden. Door een mogelijke confrontatie over de kwestie te vermijden, kan de echtgenoot de bedrieger in feite machtigen om verder op de gladde helling af te glijden. Sommige clinici beweren zelfs dat de weg naar bedrog door beide echtgenoten kan worden geplaveid. Bepaald gedrag, zowel binnen als buiten het huwelijk, kan het toekomstige pad bepalen. Wanneer een echtgenoot emotioneel of fysiek achterhoudt, kan de andere echtgenoot die leegte buiten het huwelijk opvullen. De ene partner heeft bijvoorbeeld behoefte aan intimiteit en flirt terloops met iemand anders, en de andere partner reageert niet door een constructieve confrontatie, maar door stille woede en vermijding/terugtrekking. Hierdoor is de potentiële bedrieger vaak nog minder tevreden en zoekt hij intimiteit ergens anders.
Op een gegeven moment gebeurt dat moment, en de relatie die voorheen onschuldig was, wordt iets oneindig veel gecompliceerder. Sommige van de wetenschappelijke bewijzen die ik heb bekeken, stelden dat valsspelers vaak melden dat ze dit doen omdat iemand op hen afkwam en ze dronken, gestrest of verdrietig waren. Toch gaan hun verhalen zelfs dieper dan een reflexieve reactie van lust. Cheaters melden ook dat ontrouw vaak het eerst plaatsvindt na een bijzonder groot argument met hun echtgenoten of een echtgenoot die weigert professionele hulp te zoeken. Deze woordenwisselingen zorgen ervoor dat de overspelige echtgenoot zich kwetsbaar of moedeloos voelt over de staat van het huwelijk. Onthoud dat huwelijken die door beide partners als vanzelfsprekend worden beschouwd, vatbaar zijn voor ontrouw.
Hoe lang gaan ze doorgaans mee?
Als het gebeurt, kan een affaire uren, weken, maanden of vele jaren duren. Een onderzoeker meldde dat de gemiddelde affaire ongeveer zes maanden duurde. Ondanks wat sommige experts beweren, is er verrassend weinig geloofwaardig werk over waarom deze relaties blijven bestaan. In feite is er maar één wetenschappelijke studie over waarom mensen affaires voortzetten, en het rapporteerde dat vrouwen die liefdevolle gevoelens hebben voor de buitenechtelijke partner, eerder geneigd zijn om de relatie voort te zetten.
Ironisch genoeg geven bedriegers vaak aan dat ze zich schuldig voelen over de affaire en toch willen dat hun huwelijk slaagt. Dus waarom blijven ze vals spelen? De bedrieger kan zich zorgen maken dat zijn of haar nieuwe partner de affaire aan de echtgenoot zal onthullen, waardoor het huwelijk wordt beëindigd. De buitenechtelijke partner kan oprechte gevoelens hebben voor de bedrieger en hard werken om hen betrokken te houden bij de affaire. En als de echtgenoot een affaire vermoedt, kan hij of zij nog meer betrokken raken bij het huwelijk, waardoor zijn of haar partner dieper in de affaire wordt gedreven. Op dit moment is er geen goed wetenschappelijk werk over dit onderwerp.
Dus terwijl de experts en experts ruzie maken over Eliot Spitzer en of de affaire de schuld van zijn of zijn vrouw Silda was of de schuld van een door seks geobsedeerde samenleving of het onvermijdelijke lot van politici om affaires te hebben (je begrijpt het idee), weet dat het echte verhaal achter ontrouw is niet zo eenvoudig.
Wat kan je doen?
We weten allemaal dat ontrouw verkeerd is. Het verbreekt de beloften die in een huwelijk zijn gedaan en kan onherstelbare schade toebrengen aan de relatie. Vaak is het het breekpunt, waarbij een huwelijk dat kan worden gered, wordt omgegooid in een huwelijk dat gedoemd is te mislukken. Het kwetst echtgenoten, hun kinderen en hun families. Maar het is belangrijk om de complexiteit te begrijpen van waarom het gebeurt en wie er risico loopt. De schuld geven zonder de situatie echt te begrijpen kan leuk zijn (als het niet je huwelijk is of iemand waar je om geeft), maar het helpt ons niet om alles te begrijpen wat we kunnen doen om het te voorkomen.
Er zijn dingen die u kunt doen om een affaire in uw huwelijk minder waarschijnlijk te maken. Probeer het nieuw, warm en verbonden te houden. Geef prioriteit aan uw huwelijk en houd andere relaties in de vriendenzone. Werk eerder aan je relatie dan later – wat betekent dat als je veranderingen voelt in de manier waarop je met elkaar omgaat, niet wacht tot de scheuren een afgrond tussen jullie beiden worden. Onthoud dat lust een krachtige kracht kan zijn die ervoor zorgt dat je dingen doet waar je later spijt van krijgt, en het gaat niet weg alleen maar omdat je een relatie hebt.
Als je het moeilijk hebt in je huwelijk, blijf dan uit de buurt van situaties waarin je in de verleiding komt, vooral als je depressief, kwetsbaar of bedwelmd bent en je beoordelingsvermogen misschien zwakker is dan normaal. Als je het gevoel hebt dat je partner door een ander in de verleiding kan komen, confronteer hem of haar dan hiermee. Maak duidelijk dat je op geen enkele manier een affaire goedkeurt. En als al het andere faalt, zoek dan professionele hulp – het is beter om een aantrekkingskracht toe te geven in plaats van een indiscretie. Ga naar relatietherapie om de problemen in je huwelijk het hoofd te bieden. Het is misschien niet gemakkelijk, maar op de lange termijn zal je huwelijk er beter van worden.
De inhoud van het artikel was gebaseerd op een uitgebreid overzicht van het onderzoek naar buitenechtelijke betrokkenheid gedaan door Allen, Atkins, Baucom, Snyder, Gordon en Glass, dat verscheen in het tijdschrift Clinical Psychology: Science and Practice, volume 12 in de zomer van 2005 op pagina’s 100-130. Op pagina 106 bespreken ze 15 artikelen die de relatie tussen religiositeit en attitudes over buitenechtelijke betrokkenheid of het melden van buitenechtelijke betrokkenheid hebben onderzocht. Hiervan vond één artikel dat degenen die geen religieuze overtuiging aangeven, ook een hogere mate van buitenechtelijke betrokkenheid rapporteren, vier artikelen vonden dat hogere niveaus van het bijwonen van religieuze diensten en religiositeit een negatief verband hadden met een minder toegeeflijke houding ten opzichte van buitenechtelijke affaires, acht artikelen vonden dat hogere religiositeit gerelateerd aan minder meldingen van buitenechtelijke betrokkenheid, en twee artikelen vonden geen verband tussen religiositeit en buitenechtelijke betrokkenheid. In totaal zijn er 13 artikelen die een negatieve relatie hebben gevonden tussen buitenechtelijke betrokkenheid en religiositeit, twee die deze relatie niet hebben gevonden, en geen artikelen hebben een positieve relatie gevonden tussen buitenechtelijke betrokkenheid en religiositeit.
Als u de bronliteratuur voor deze uitspraken wilt bekijken, raadpleeg dan de citaten hieronder (links naar het artikel worden vermeld wanneer deze beschikbaar zijn, de meeste artikelen en boeken zijn verkrijgbaar bij een plaatselijke universiteitsbibliotheek).
Allen, ES, Atkins, DC, Baucom, DH, Snyder, DK, Gordon, KC en Glass SP (2005). Intrapersoonlijke, interpersoonlijke en contextuele factoren bij het deelnemen aan en reageren op buitenechtelijke betrokkenheid. Klinische psychologie: wetenschap en praktijk, 12, 100-130. http://pt.wkhealth.com/pt/re/cpsp/abstract.00126206-200501220-00001.htm;jsessionid=JQHJQb44z1hbk1yGwMpYLLg33RffKTQyJh02z9cKcx3PPcJgKBsW!-1046349743!181195628!8091!-1
Greeley, A. (1994). Echtelijke ontrouw. Maatschappij, 31, 9-13. http://www.accessmylibrary.com/coms2/summary_0286-156714_ITM
Cochran, JK, & Beeghley, L. (1991). De invloed van religie op de houding ten opzichte van niet-huwelijkse seksualiteit: een voorlopige beoordeling van de theorie van referentiegroepen. Tijdschrift voor de wetenschappelijke studie van religie, 30, 45-62.
Kraaykamp, G. (2002). Trends en tegentrends in seksuele toegeeflijkheid: drie decennia van attitudeverandering in Nederland 1965-1995. Dagboek van huwelijk en gezin, 64, 225-239. http://www.jstor.org/pss/3599790
Scheepers, P., Te Grotenhuis, M., & Van Der Slik, F. (2002). Onderwijs, religiositeit en morele attitudes: cross-nationale effectverschillen verklaren. Religiesociologie, 63, 157-177. http://www.jstor.org/pss/3712563
Smith, TW (1994). Houdingen ten opzichte van seksuele toegeeflijkheid: trends, correlaten en gedragsverbindingen. In AS Rossi (red.), Seksualiteit over de hele levensloop (pp. 63-97). Chicago: Universiteit van Chicago Press. http://www.press.uchicago.edu/presssite/metadata.epl?mode=toc&bookkey=40826
Amato, PR, & Rogers, SJ (1997). Een longitudinaal onderzoek naar huwelijksproblemen en daaropvolgende echtscheidingen. Dagboek van huwelijk en gezin, 59, 612-62. 4 http://www.jstor.org/pss/353949
Atkins, DC, Baucom, DH, & Jacobson, NS (2001). Ontrouw begrijpen: correleert in een nationale willekeurige steekproef. Journal of Family Psychology, 15, 735-749. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11770478
Buunk, B. (1980). Buitenechtelijke seks in Nederland. Alternatieve levensstijlen, 3, 11-39. https://commerce.metapress.com/content/up353qh21057j410/resource-secured/?target=fulltext.pdf&sid=mfckrs454kbwk4u30qwgvm45&sh=www.springerlink.com
Choi, K., Catania, JA, & Dolcini, MM (1994). Buitenechtelijke seks en HIV-risicogedrag onder Amerikaanse volwassenen: resultaten van de nationale AIDS-gedragsenquête. American Journal of Public Health, 84, 2003-2007. http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?artid=1615405
Hunt, M. (1976). Seksueel gedrag in de jaren 70. New York: Dell. Beschikbaar op http://cgi.ebay.com/Sexual-behavior-in-the-1970s,,-Morton-M-Hunt,-Good-Book_W0QQitemZ300296730450QQcmdZViewItemQQimsxZ20090227?IMSfp=TL090227115009r11885
Janus, SS, & Janus, CL (1993). Het Janus-rapport over seksueel gedrag. New York: Wiley. Beschikbaar op http://www.amazon.com/Janus-Report-Sexual-Behavior/dp/0471016144
Kinsey, AC, Pomeroy, WB, Martin, CE, & Gebhard, PH (1953). Seksueel gedrag bij de menselijke vrouw. Philadelphia: WB Saunders. Beschikbaar op http://www.amazon.com/Sexual-Behavior-Human-Female-Introduction/dp/025333411X
Lawson, A., & Samson, C. (1988). Leeftijd, geslacht en overspel. British Journal of Sociology, 39, 409-440. http://www.jstor.org/pss/590485
Blumstein, P., & Schwartz, P. (1983). Amerikaanse koppels. New York: William en Morrow. Beschikbaar op http://www.amazon.com/American-Couples-Philip-Blumstein/dp/0688047858
Spanier, GB, & Margolis, RL (1983). Echtscheiding en buitenechtelijk seksueel gedrag. The Journal of Sex Research, 19, 23-48.
Napier, AY, & Whitaker, C. (2002). The Family Crucible: de intense ervaring van gezinstherapie. New York: Harper Collins.
Moet je een cheater ooit een tweede kans geven? Lees verder!
Vind soortgelijke artikelen in onze Stages of Love-routekaart!
