Drie must-haves van elke geweldige relatie

Leef jij het goede leven? Zou jij willen?

Dit zijn de indringende vragen die visionair psycholoog Carl Rogers tijdens zijn carrière stelde als een gepassioneerd voorstander van wat hij een ‘mensgerichte’ benadering van psychotherapie noemde. Hij geloofde dat iedereen het vermogen had om zijn eigen verandering en groei te orkestreren en de beste versie van zichzelf te worden. Dat is uitstekend nieuws voor iedereen die hoopt een liefdevol en duurzaam romantisch partnerschap op te bouwen. Het goede leven begint met individuele vervulling en empowerment, maar straalt van daaruit naar buiten om ook onze relaties te transformeren. Het is de weg naar partnerschappen die wederzijds bevredigend en versterkend zijn.

Natuurlijk had Rogers het niet over de popcultuurdefinitie van het ‘goede leven’ die boven alles zelfbevrediging en opvallende consumptie verafgoodt. Hij bedoelde het soort leven dat mogelijk is als je vrij bent van zelfopgelegde en geërfde oordelen en beperkingen; wanneer je jezelf kunt accepteren zoals je bent, om je ware behoeften en verlangens te uiten; en wanneer je meer vertrouwt op persoonlijke ervaring dan op rigide regels om je dieper in groei en positieve verandering te begeleiden. Volgens Rogers vereiste dit uitdagend werk dat niet altijd direct leidde tot een “gelukkig” gevoel, maar het was de moeite meer dan waard.

Hij schreef: “Dit proces van het goede leven is, daar ben ik van overtuigd, geen leven voor angsthazen. Het omvat het uitrekken en groeien om steeds meer van iemands mogelijkheden te worden. Het gaat om de moed om te zijn. Het betekent jezelf volledig lanceren in de stroom van het leven.”

Zou je zo’n romantische partner willen hebben? Zou jij ook zo’n partner willen zijn? Natuurlijk! En gelukkig voor ons deed Rogers meer dan een verheven doel identificeren – hij stelde voor hoe we daar zouden kunnen komen. In het bijzonder liet hij psychotherapeuten zien hoe ze anderen kunnen helpen hun volledige potentieel te bereiken door simpelweg een veilige en gunstige omgeving te bieden voor echte verandering. Hij identificeerde drie noodzakelijke kwaliteiten in succesvolle ‘mensgerichte’ therapeuten. Toevallig zijn dit juist de eigenschappen die iemand tot een werkelijk opmerkelijke partner maken en die het toneel vormen voor het creëren van het ‘goede leven’ in elke relatie. Daar zijn ze:

1. Echtheid. Om mensen in staat te stellen het werk van echte groei op zich te nemen, zei Rogers, moet een therapeut transparant zijn, zonder zich te verschuilen achter een persoonlijke of professionele façade. Met andere woorden, ze moet een mens zijn, in de eerste plaats eerlijk, kwetsbaar, aanwezig en zonder pretentie of verwaandheid. Het idee is om het speelveld gelijk te maken en de ander te helpen zich veilig en volledig competent te voelen om de problemen op te lossen waarmee hij wordt geconfronteerd.

De redenen zijn duidelijk. Ten eerste is het waar dat we allemaal gewoon mensen zijn die ons best doen. Ten tweede is de kans groter dat ‘oplossingen’ die door gezagsdragers aan anderen worden opgedrongen – zelfs degene die ze hebben gezocht voor hulp – worden tegengewerkt of afgewezen dan degene die ze zelf tegenkomen.

Echt zijn in je relatie betekent dat je de valse zekerheid van houding en manipulatie schuwt. Laat niets over jezelf achter zodat je partner “tussen de regels kan lezen” om te ontdekken – en hij of zij zal eerder in natura reageren.

2. Onvoorwaardelijk respect en respect. Tenzij mensen zich geaccepteerd voelen zoals ze zijn, vrij van oordeel, kritiek en neerbuigendheid, is het onwaarschijnlijk dat ze de openheid en kwetsbaarheid riskeren die nodig zijn voor diepe introspectie en verandering. Verdediging is een natuurlijke reactie bij iedereen die zich bedreigd of ondergewaardeerd voelt.

Rogers waarschuwt therapeuten te allen tijde op hun hoede te zijn voor een houding van superioriteit. Dit vereist een ijzersterke toewijding om aandachtig te luisteren zonder onderbreking of ongevraagd advies, om alle standpunten zonder vooroordelen te overwegen en om het recht van een persoon te respecteren om belangrijke vragen voor zichzelf te beslissen.

3. Empathie. Simpel gezegd, Rogers zei dat om het meest effectief te zijn, therapeuten er echt om moeten geven wat hun cliënten doormaken en de moeite moeten doen om dingen vanuit het perspectief van de cliënt te zien. Alleen dan zou iemand zich echt veilig voelen en nieuwe manieren van leven kunnen overwegen.

In romantische relaties is het voor jullie allebei gemakkelijk om alleen te overwegen hoe bepaalde problemen voor jou voelen en welk effect ze op je leven hebben. Dit resulteert natuurlijk in lijnen in het zand die het veel moeilijker maken om de eerste twee gewenste eigenschappen van Rogers vol te houden. Elke poging om in de schoenen van je partner te staan, zal de spanning verdrijven en nieuwe mogelijkheden openen voor compromissen en begrip.

Het romantische goede leven is geen luchtkasteel – het is de echte prijs die wacht als je doet wat nodig is om de beste ‘mensgerichte’ partner te zijn die je kunt zijn.