Pułapka rodziców: randki, dzieci i poczucie winy

Spotkaliśmy się ze znanym konsultantem ds. rodzicielstwa i współpracowniczką eHarmony Parenting, dr Tiną Payne Bryson, aby omówić strategie, które pomogą samotnym rodzicom w udanym powrocie do świata randek.

Dlaczego samotni rodzice czują się winni, kiedy robią rzeczy dla siebie, na przykład randki?
Dr Bryson: Rodzice na ogół czują się odpowiedzialni za szczęście swojego dziecka iw pewnym stopniu jest ono zdrowe. Ale naszym zadaniem nie jest uszczęśliwianie ich. Oczywiście chcemy to zrobić tak bardzo, jak tylko możemy; ale ostatecznie jesteśmy tutaj, aby wychowywać nasze dzieci i dawać im doświadczenia, których potrzebują. Samotni rodzice często mają dodatkowe obciążenie, zwłaszcza jeśli dziecko nie spędza dużo czasu z obojgiem rodziców. Rodzic sprawujący opiekę może mieć wrażenie, że musi nadrobić rekompensatę, aby jakoś nadrobić zaginięcie rodzica. Kiedy to czujesz i jesteś odpowiedzialny za obie strony rodzicielstwa, cały Twój świat staje się Twoim dzieckiem. I wszystko, co robisz dla siebie, wydaje się zabierać z ich świata.

Jaki wpływ na dzieci w domach samotnych rodziców mają zajęcia poza domem, takie jak randki?
Dr Bryson: Kiedy zsumujesz wszystkie czynniki, które decydują o tym, czy Twoje dziecko będzie szczęśliwe i zdrowe psychicznie jako dorosły, najważniejsze pytanie, jakie należy zadać, brzmi: „Czy miało bezpieczne przywiązanie z kochającym opiekunem, który dostrzega i spełnia jego potrzeby przez większość czasu?” Otóż to. Troska, którą większość rodziców powinna mieć, brzmi: „Czy dbam o siebie wystarczająco, aby odpowiedzieć na te potrzeby w pozytywny sposób?” Pomyśl o tym, jak trudno jest dobrze wychować dziecko. Stale poszerzamy nasze zasoby. Jeśli nie zapewnimy sobie doświadczeń, które nas uzupełniają, czynności dorosłych, które nas uszczęśliwiają, znacznie trudniej będzie wykonać dobrą pracę rodzicielską. Jak na ironię, prawdopodobnie POWINNIŚMY czuć się winni, kiedy przestajemy dbać o własne potrzeby. Wtedy nie możemy dać z siebie wszystkiego jako rodzice.

A co jeśli twoje dzieci wyrażają negatywną reakcję na twoje zainteresowanie i uczestnictwo w poznawaniu nowych ludzi?
Dr Bryson: Pierwszą rzeczą jest autentyczna i szczera rozmowa z dzieckiem, a nawet z bardzo małymi dziećmi można to zrobić w sposób odpowiedni do wieku. Okaż im szacunek za szczerą rozmowę. „Mama spędzi czas z przyjaciółmi, bo to dla mnie dobre. Przygotuję dla ciebie coś fajnego do zrobienia”. Poziom szczegółowości będzie musiał być określony przez wiek dzieci.

Problemy zaczynają się, gdy następuje zmiana w tobie iw twojej rutynie i nic nie zostało powiedziane. Kiedy nie rozmawiasz ze swoim dzieckiem, zaczyna ono samodzielnie wyciągać wnioski bez Twojego udziału. Większość negatywnych reakcji wynika z obaw dziecka, że może stać się ono priorytetem w twoim życiu.

To również musi być częścią twojej pierwszej rozmowy na ten temat. „Jestem gotowa na randki. Będę spędzać czas z przyjaciółmi. Robię to, ponieważ to dla mnie dobre, a kiedy dbam o siebie, mogę być lepszym tatą. wiedzieć, że bez względu na to, jakich nowych przyjaciół poznam, jesteś dla mnie najważniejszą osobą.” Zapytaj, czy mają pytania i zostaw otwarte drzwi, aby porozmawiać o tym ponownie, kiedy tylko zechcą.

Jak radzić sobie z napadami złości i przypadkami, gdy moje dziecko naprawdę się zachowuje?
Dr Bryson: Kiedy dziecko reaguje na twoją dotychczasową decyzję, może pomóc zobaczyć rzeczy jego oczami. Czasami robimy niedokładne założenia dotyczące przyczyn ich frustracji. Na przykład Twoje dziecko może być szczęśliwe, że się spotykasz i być wściekłe, że przegapisz program telewizyjny, który oboje zwykle oglądacie danego wieczoru. Jeśli możesz skupić się na problemie, rozwiązanie może być całkiem proste. Jeśli rzeczywiście są źli na to, że wychodzisz z domu, bądź z nimi szczery. Możesz odpowiedzieć na ich potrzeby, nie robiąc tego, o co proszą. – Wiem, że to dla ciebie trudne. Wiem, że wolisz, żebym została w domu, ale to jest dla mnie ważne. Zachowaj swoje granice. Rób to, co musisz, i utrzymuj otwartą komunikację.

Randkowanie często oznacza spotkanie i poznanie kilku osób. Niektóre związki oczywiście nie wychodzą. Jak uchronić moje dzieci przed zranieniem?
Dr Bryson: Możesz je chronić, opóźniając wprowadzenie, dopóki relacja nie spełni trzech ważnych kryteriów.

1. Byłeś na 8 randkach .
   Jest to oczywiście nieco arbitralne, ale chodzi o to, że widzieliście się około 6 tygodni w różnych okolicznościach.
2. Wyraźnie widać, że ta osoba naprawdę Cię lubi .
   Jako samotny rodzic uważam, że masz prawo powiedzieć: „Muszę wziąć pod uwagę coś więcej niż tylko moje uczucia. Zanim przedstawię cię moim dzieciom, muszę wiedzieć, że jesteś zainteresowany relacją ze mną”.
3. Ty i ta nowa osoba wydajecie się świetnie pasować i macie te same cele życiowe .
   Musisz być podekscytowany długoterminową relacją z każdym, kto zostanie przedstawiony twoim dzieciom. Proponuję również, aby pierwsze spotkanie między nowym meczem a dziećmi było krótkie, swobodne i było spotkaniem „tylko przyjaciół”. Dla młodszych dzieci lody to świetna wymówka. „Idziemy po lody z moim nowym przyjacielem Billem”. Ty i Bill powinniście powstrzymać się od wszelkich przypadkowych uczuć i po prostu spędzać czas, rozmawiając z dziećmi i próbując się nawzajem.

Czy dzieci powinny mieć „władzę weta” w związku romantycznym?
Dr Bryson: Musisz zdecydować, czy ich zastrzeżenia są merytoryczne, czy nie. Słyszałem, jak nastolatki lub przed nastolatkami mówią: „Nienawidzę tego faceta. To dupek”. Będą wyrażać tę opinię wielokrotnie i głośno, ale prawdopodobnie po prostu czują rywalizację o uwagę rodziców. W większości przypadków uważam, że dzieci nie powinny mieć prawa weta. Dorosły decyduje, a następnie pomaga dzieciom w przejściu.

Prawda jest taka, że twoje dzieci nie pozwolą ci wybrać partnera. Prawdopodobnie nie pozwolą ci nawet wybrać swoich przyjaciół. Możemy być wrażliwi na to, jak się czują i nadal utrzymywać swoją pozycję w domu. Dzieci mogą się złościć, gdy ty i twój nowy partner wyrażacie uczucia. Coś w rodzaju „Nienawidzę, kiedy trzymasz go za ręce!” wybuch. Ponownie, myślę, że twoją strategią jest reagowanie na to, co czują, i niewzruszanie się. – Wiem, że nie lubisz, kiedy trzymam go za ręce, ale tak właśnie robią dorośli, kiedy się lubią. Z czasem przyzwyczaisz się do tego. Bycie najlepszym możliwym rodzicem oznacza wybranie pożądanej dorosłej relacji i pomoc dziecku w dostosowaniu się do twoich wyborów.